با درود ی بسیار گرم خدمت دوستان اعضای و هواداران سازمان فدائیان خلق اکثریت و دیگر هم میهنان شرکت کننده در این گردهمائی شکوهمند.. همچنین از عدم حضور در این نشست با ارزش بسیار پوزش می خواهم که بعلت عارضه بعد از یک عمل جراحی فعلاً سفر راه دور برایم مقدور نبود، و بهمین علت دوباره از عدم حضور در این همایش ارزشمند عذر بسیار می خواهم. هم میهنان گرامی! نخست باید به این نکته بسیار مهم اشاره نمایم که ایران دارای یک ملت است مانند فرزندان یک خانواده که از چند تیره تشکیل یافته است، و بین تیره های ایرانی هیچگونه تفاوت و فرقی نبوده و قومی را ا بر قوم دیگر برتری نیست، و همگی از امتیاز یکسانی برخوردارند با هر دین و آئین و عقیده ای که دارند. مذهب و دین یک عقیده شخصی است و نباید آنرا در جامعه دخالت داد، مهم ایرانی بودن است و بس. در ایران آزاد و دموکرات با هردین و آئین و مسلک و عقیده ای که داشته باشیم، حق انتخاب کردن و هم انتخاب شدن را خواهیم داشت. هم میهن گرامی! این بار اوضاع خراب تر از گذشته بوده و کشورمان در سراشیب سقوط قرار گرفته است، نباید لحظه ها را از دست داد بجای اینکه همدیگر را مقصر بدانیم و بهم دیگر بتازیم، باید در کنار قرار گیریم و برای رهائی کشورمان بفکر چاره بود. تا اختلافات را کنار نگذاریم و با هم نشویم اوضاع روز به روز از این هم که هست بدترخواهد شد. تا دیر نشده باید به هم بپیوندیم. ما اهل هر بخش از سرزمین ایرانزمین که باشیم، بازهم ایرانی هستیم. جنبش های اخیر ملت های خاورمیانه و شمال آفریقا را باید خوب مورد توجه قرارداده و بفکر چاره باشیم. باید دست هم گیریم و با کمک هم کشورمان را از زیر سلطه مستبدان دینی رها سازیم، و فقر و فاقه و فساد و اختلاف طبقاتی را از جامعه خود پاک نموده ونظام مردم سالاری و دادگری را جایگزین آن گردانیم، تا مورد لعن و نفرین نسل های آینده قرار نگیریم.
