“سحر” در سوگ مادر
ارغوان این چه رازی است که هربار بهار با عزای دل ما می‌آید!
در صبحگاه پانزدهم اردیبهشت ماه «عارفه شعیبی یگانه» همسرزنده یاد حسین قاسمی نژاد- از اعدامی‌های دسته جمعی سال ۱۳۶۷- بعد از مدت‌ها تحمل بیماری، دیده از جهان فروبست.
او خسته از ظلم و درد اعدام همسرش با آرزوهای فراوان و کارهای برزمین مانده، دخترش سحر عزیز و بستگان و یاران خود را ترک کرد. عارفه سی و چند سال را بعد از اعدام حسین با عشق به او و آرمان‌هایش، و امید زندگیش «سحر»، با عزت و سربلندی سپری کرد.
اما در سال‌های اخیر و علیرغم تحمل و مقاومت او در برابر دشواری‌ها و ظلمی که بر او رفته بود، بیماری شمع وجودش را ذره ذره از درون آب کرد، تا اینکه در صبحگاه روز دوشنبه پانزدهم اردیبهشت ماه شعله آن به خاموشی گرایید.
ما این مصیبت را به سحر عزیز و خانواده حسین و عارفه تسلیت می‌گوییم و در غم آنان شریک و همراهشان هستیم.
دوستان و یاران زنده یادان عارفه و حسین
۱۴۰۴/۲/۱۵
