چگونگی تأثیر کاهش حمایت از اسرائیل بر سیاست در ایالات متحده!

برگردان به‌فارسی از گودرز اقتداری به نقل از موندو‌وایس ۲۵ آوریل ۲۰۲۵

اوایل این ماه، موسسه پیو[i] نظرسنجی‌ای منتشر کرد که نشان می‌داد ۵۳ درصد از آمریکایی‌ها اکنون دیدگاه نامطلوبی نسبت به اسرائیل دارند، که نسبت به ۴۲ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است. کاهش حمایت از اسرائیل در سال‌های اخیر، به‌ویژه در میان رأی‌دهندگان دموکرات، موضوع ثابت چنین نظرسنجی‌هایی بوده است. با این حال، علیرغم این اعداد، اکثر مقامات منتخب همچنان قاطعانه به اسرائیل متعهد هستند. ما این گسستگی را در هفته‌های اخیر به طور کامل مشاهده کرده‌ایم، زیرا سیاستمداران دموکرات تلاش کرده‌اند با دستور کار دولت ترامپ مقابله کنند. با وجود سرکوب شدید جنبش فلسطین توسط ترامپ، تنها تعداد کمی از اعضای کنگره موضع محکمی در مورد این موضوع اتخاذ کرده‌اند و ترجیح داده‌اند غزه و اهداف معترضان را از انتقادات خود حذف کنند.

مایکل آریا، خبرنگار موندو وایس آمریکا، با پیتر فلد، مشاور سیاسی، در مورد کاهش حمایت از اسرائیل در طیف‌های سیاسی و گروه‌های سنی مختلف و تأثیرات گسترده آن بر سیاست جاری در ایالات متحده، از رقابت‌های کنگره و شهرداری‌های محلی گرفته تا ترامپ، گفتگو کرده است.

یک نظرسنجی اخیر Pew نشان می‌دهد که حمایت از اسرائیل از سال ۲۰۲۲ به طور قابل توجهی کاهش یافته است. نظر شما در مورد این یافته‌ها چیست و چه چیزی در مورد داده‌ها برای شما برجسته بود؟

فکر می‌کنم یکی از نکات مهم این است که نظرسنجی‌ها را در چارچوب سایر نظرسنجی‌ها قرار دهیم. وقتی در مورد یک موضوع به روش‌های مختلف سوال می‌کنید، گاهی اوقات نتایج بسیار متفاوتی به دست می‌آورید.

با این حال، در چندین نظرسنجی در مورد اسرائیل، ما شاهد همین روند هستیم. یک نظرسنجی Pew[ii] از ماه آوریل وجود دارد که به بررسی میزان محبوبیت می‌پردازد و نشان می‌دهد که اسرائیل ۵۳٪ امتیاز منفی دارد، که این دیدگاه نامطلوب اکثریت آمریکایی‌ها است. این افزایش ۱۱ درصدی از مارس ۲۰۲۲ است.

در ماه مارس، یک نظرسنجی Gallup[iii] انجام داد که نشان می‌داد تنها ۴۳٪ از آمریکایی‌ها اکنون از اسرائیل به جای فلسطینی‌ها حمایت می‌کنند و دموکرات‌ها با ۵۹٪ به ۲۱٪ از فلسطینی‌ها به جای اسرائیل حمایت می‌کنند.

سپس به نظرسنجی CBS/YouGov[iv] از ژوئن سال گذشته برمی‌گردید که نشان می‌داد ۶۱٪ از آمریکایی‌ها می‌خواهند ارسال سلاح به اسرائیل را متوقف کنند.

وقتی به جدول‌های متقاطع Pew بر اساس حزب و سن نگاه می‌کنید، یافته‌های واقعاً قابل توجهی وجود دارد که ارزش توجه دارند.

بیش از دو سوم – ۶۹٪ – از دموکرات‌ها اکنون دیدگاه نامطلوبی نسبت به اسرائیل دارند و این رقم نسبت به ۵۳٪ در مارس ۲۰۲۲، ۱۶ امتیاز افزایش یافته است. همچنین می‌بینید که شکاف نسلی در میان دموکرات‌ها تقریباً به طور کامل از بین رفته است. قبلاً عمدتاً دموکرات‌های جوان‌تر دیدگاه نامطلوبی نسبت به اسرائیل داشتند، اما اکنون تنها یک شکاف جزئی وجود دارد. در میان دموکرات‌های زیر ۵۰ سال، ۷۱٪ نسبت به اسرائیل دیدگاه نامطلوبی دارند. در مورد دموکرات‌های ۵۰ سال به بالا نیز وضعیت تقریباً مشابه است: ۶۶٪ نسبت به اسرائیل دیدگاه نامطلوبی دارند.

Negative views of Israel have risen in the U.S.

اگر مارس ۲۰۲۲ را با اکنون مقایسه کنید، دموکرات‌های جوان‌تر دیدگاه نامطلوب‌تری پیدا کرده‌اند و از ۶۲٪ به ۷۱٪ رسیده‌اند – افزایشی ۹ درصدی. اما در میان دموکرات‌های ۵۰ سال به بالا، این دیدگاه از ۴۳٪ به ۶۶٪ رسیده است، به این معنی که ۲۳٪ افزایش در نگرش نامطلوب نسبت به اسرائیل در میان دموکرات‌های مسن‌تر مشاهده می‌شود. این یک تغییر بسیار بزرگتر است. دموکرات‌های مسن‌تر اکنون کم و بیش در حاشیه خطا از دموکرات‌های جوان‌تر قابل تشخیص نیستند. بنابراین آن شکاف نسلی از بین رفته است. بعد به جمهوری‌خواهان نگاه می‌کنید. تنها ۳۷ درصد از جمهوری‌خواهان نسبت به اسرائیل نظر نامساعدی دارند. با این حال، این یک جهش ۱۰ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲ است که تنها ۲۷ درصد بود. اما به جمهوری‌خواهان جوان‌تر نگاه کنید – این جهش در آنجا رخ داده است. در مارس ۲۰۲۲، جمهوری‌خواهان جوان‌تر تنها ۳۵ درصد نسبت به اسرائیل نظر نامساعدی داشتند. اکنون، این رقم به ۵۰ درصد رسیده است. اسرائیل دموکرات‌های مسن‌تر را از دست داده است، جمهوری‌خواهان جوان‌تر را نیز از دست داده است. تنها چیزی که اکنون باقی مانده، جمهوری‌خواهان مسن‌تر هستند.

بنابراین، تبلیغات به نفع اسرائیل از ۷ اکتبر تاکنون مؤثر نبوده است. سکوت رسانه‌ای نیز درباره اعمال اسراییل مؤثر نبوده است، آنچه در غزه اتفاق می‌افتد، واقعاً بر مردم نفوذ داشته است. سرکوب نیز مؤثر نبوده است. سرکوب شدیدی که اکنون شاهد آن هستیم، دقیقاً برعکس این اعداد بد نظرسنجی برای اسرائیل است. هرچه افراد بیشتری دیپورت، اخراج، و یا با لغو کمک‌های مالی و لغو ویزاهایشان روبرو شوند، دانشگاه‌ها بیشتر معترضان دانشجویی را سرکوب می‌کنند تا دونالد ترامپ یا الیز استفانیک را تحت تأثیر قرار دهند، مردم را بیشتر از اسرائیل دور و به سمت دیدگاهی دلسوزانه‌تر نسبت به فلسطینی‌ها سوق می‌دهند. ما می‌بینیم که اسرائیل نمی‌تواند با سرکوب، راه خود را به سوی محبوبیت باز کند.

در اولین آخر هفته آوریل، اعتراض بزرگی در واشنگتن دی سی در مورد غزه برگزار شد. همچنین هزاران تجمع “دست‌ها کوتاه!” در سراسر کشور برگزار شد که عمدتاً با دستور کار ترامپ/ماسک مخالفت می‌کردند. سازمان‌دهندگان اصلی این رویدادها جنبش ۵۰۵۰۱، جنبش Indivisible و راهپیمایی زنان بودند. این گروه‌ها فهرستی طولانی از مسائل مترقی را که برای آنها مبارزه می‌کردند، شناسایی کردند، اما غزه را شامل نمی‌شد. در برخی از اعتراضات واقعی، این موضوع نمایش داده و به آن اشاره شد، اما به وضوح سطح مشخصی از عدم ارتباط بین سازمان‌دهندگان و معترضان واقعی وجود داشت.

می‌توانید در مورد این عدم ارتباط صحبت کنید؟ چرا سازمان‌های مترقی این موضوع را مطرح نمی‌کنند در حالی که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد مردم با حمایت ایالات متحده از نسل‌کشی مخالف هستند؟

من فکر می‌کنم برگزارکنندگان این رویدادها تا حدودی به سرکوب پاسخ می‌دهند. اما به دلیل این اعداد و ارقامی که ما بررسی کرده‌ایم، این کار نتیجه‌ای نخواهد داشت. افرادی که در این اقدامات اعتراضی شرکت می‌کنند، به احتمال زیاد از فلسطین حمایت می‌کنند. یکی از چیزهایی که باعث مشارکت در این اقدامات می‌شود، این است که ترامپ و ICE مردم را به دلیل ابراز نظراتی که پایگاه اجتماعی آنها با آن موافق است، از خیابان‌ها جمع می‌کنند.

معترضان در تجمع Hands Off در دنور کلورادو، ۵ آوریل ۲۰۲۵ NPR ©

فکر می‌کنم دلیل آنکه برگزارکنندگان این تجمع ها مانع از ابراز همبستگی با فلسطین در این رویدادها می‌شوند آنست که پیوندهای زیادی با دموکرات‌های حزبی، آنهایی که در کنگره هستند، قانون‌گذارانی که در موردشان صحبت خواهیم کرد، دارند. آنها سعی می‌کنند حساسیت‌های صهیونیستی دموکرات‌های دارای مقام را در نظر بگیرند.

آنها همچنین به سال ۲۰۱۷ فکر می‌کنند، زمانی که در راهپیمایی زنان بر سر مسئله اسرائیل، شکاف زیادی در میان ائتلاف وجود داشت. اما من اینجا به نظرسنجی برمی‌گردم. آنها باید از مسیر قطار سریع‌السیری که از انها گذر کرده است،  کنار بروند.

ما این ماه آن نظرسنجی پیو را داشتیم. ماه گذشته، یک نظرسنجی گالوپ[v] داشتیم که نشان می‌داد اقلیتی از آمریکایی‌ها – که هنوز اکثریت ۴۶٪ در مقابل ۳۳٪ است – با اسرائیل در مورد فلسطین همدردی می‌کنند. اما در میان دموکرات‌ها، این آمار به شدت افزایش یافته است. ۵۹٪ با فلسطین و تنها ۲۱٪ با اسرائیل موافق هستند. این سه به یک است، یک تغییر بزرگ.

هیچ راهی وجود ندارد که برگزارکنندگان این رویدادها بتوانند روی دیگ جوشان همدردی سه به یک با فلسطین به جای اسرائیل را بپوشانند. آنها به هیچ وجه قادر به انجام این کار نخواهند بود.

ما سال گذشته دوباره شاهد این موضوع بودیم، نظرسنجی[vi] CBS/YouGov از ژوئن ۲۰۲۴، که در آن ۶۱ درصد از آمریکایی‌ها گفتند که می‌خواهند ایالات متحده ارسال سلاح به اسرائیل را متوقف کند. در میان دموکرات‌ها، این رقم ۷۷ درصد بود. در میان سیاه‌پوستان آمریکایی، این رقم به ۷۵ درصد هم رسید.

بنابراین، از هر قشری که نگاه کنیم این حمایت در حال افزابش است. آنها پیر و جوان هستند. از سفید ها و سیاه‌پوستان هستند. بیش از ۶۰٪ از رأی‌دهندگان لاتین تبار هم می‌خواستند ارسال سلاح به اسرائیل متوقف شود. این کل بدنه ائتلاف آرای دموکرات است. همه این نظرسنجی‌ها یک چیز را نشان می‌دهند و به همین دلیل است که سرکوب تشدید می‌شود – و در عین حال نشان می‌دهد که چرا سرکوب نمی‌تواند مؤثر باشد.

بیایید به قانونگذاران بپردازیم. سناتور کریس ون هولن هفته گذشته برای دیدار با کیلمار آبرگو گارسیا به السالوادور رفت و سعی کرد او را آزاد کند. ما به تازگی شاهد بودیم که هیئتی از اعضای کنگره ماساچوست به لوئیزیانا، جایی که رومیسا اوزتورک و محمود خلیل در بازداشت هستند، رفتند. سناتور پیتر ولچ از محسن مهدوی دیدار کرد. برخی دیگر نیز بوده‌اند، اما اکثر قانونگذاران دموکرات به این شکل مستقیم با سیاست‌های ترامپ مخالفت نمی‌کنند. مطمئناً سیاستمدارانی مانند شومر یا گیلیبرند را نمی‌بینید که از بسیاری از رأی‌دهندگان خود که هدف قرار گرفته‌اند، حمایت کنند. شما در مورد واکنش دموکرات‌ها به ترامپ در مورد این مسائل چه فکر می‌کنید و چرا دموکرات‌های بیشتری این کار را نمی‌کنند؟ بین رهبران دموکراتِ مستقر، شکاف کاملی وجود دارد.

اگر به افکار عمومی نگاه کنید، یک نظرسنجی دیگر از فایر FIRE منتشر شده است[vii] که نشان می‌دهد فقط یک چهارم آمریکایی‌ها می‌خواهند افرادی که به خاطر حمایت از فلسطین از کشورشان دیپورت می‌شوند، اخراج شوند. بار دیگر، افکار عمومی با فلسطین موافق است.

توجه داشته باشید که وقتی به افرادی مانند شومر و گیلیبرند می‌رسیم، حوزه انتخابیه آنها اهداکنندگان مالی‌شان هستند. موکلان آنها تشکیلات طرفدار اسرائیل هستند، هیچ راهی وجود ندارد که آنها بخواهند سرشان را در ان میان بالا بکشند.

کریس ون هولن مورد جالبی است زیرا وقتی برای سنا کاندید شد، کسی نبود که در انتخابات سنا از سوی جامعه فلسطینی حمایت شود. دونا ادواردز به عنوان حامی قوی‌تر فلسطین و شجاع‌تر از او در این مورد در نظر گرفته می‌شد.

بنابراین او در تمام این ماجرا یک نتیجه پیش‌بینی نشده اما غافلگیری خوشایندی است. او آشکارا نیاز به این کار را دیده است و قرار است از مزایای سیاسی آن بهره‌مند شود. اکنون افراد دیگری سعی خواهند کرد از این موضوع حمایت کنند.

به عنوان مثال، کوری بوکر می‌گوید که می‌خواهد اکنون به السالوادور برود. کوری بوکر در حال غرق شدن در شوق سخنرانی ۲۵ ساعته خود بود که در آن از ارتش اسرائیل تمجید کرد و هیچ کاری را که اسرائیل در غزه انجام داده محکوم نکرد. او چند روزی قهرمان بود و حالا تحت الشعاع ون هولن قرار گرفته است، کسی که کاری بسیار دگرگون‌کننده‌تر از صحبت شبانه در یک اتاق خالی سنا انجام داد. فکر می‌کنم سیاستمداران دیگری نیز این کار را تکرار خواهند کرد، اما فکر نمی‌کنم شومرها و گیلیبرندهای جهان را به پیوستن به این جمع ترغیب کنید.

ما قبلاً در این مورد صحبت کرده‌ایم[viii]، اما تا زمانی که کسی به دلیل حمایت بیش از حد از اسرائیل در انتخابات شکست نخورَد، نمی‌بینم که اوضاع تغییر کند. من توجه شما را به سمت انتخابات مقدماتی سال آینده جلب می‌کنم. همه انتظار دارند سال آینده سال بسیار فعالی در انتخابات مقدماتی دموکرات‌ها باشد، زیرا پایگاه مردمی از دموکرات‌ها به دلیل کم کاری بسیار عصبانی است. در درجه اول، زمانی که آنها تحت قدرت بایدن بودند و حالا هم در مخالفت با ترامپ از ان بدتر.

چند انتخابات وجود خواهد داشت که اسرائیل در برگه‌های رأی خواهد بود و یکی از آنها به زودی دو ماه دیگر، در انتخابات مقدماتی دموکرات‌ها برای شهرداری در شهر نیویورک، جایی که می‌دانید، شکاف آشکاری بین دو نامزد برتر، اندرو کومو و زهران ممدانی، وجود خواهد داشت.

می‌توانید کمی در مورد آن رقابت صحبت کنید؟

من فکر می‌کنم سال آینده انتخابات مقدماتی کنگره برگزار خواهد شد که در آن موضوع اسرائیل مطرح می‌شود، اما رقابت نیویورک زودتر برگزار می‌شود و بیشتر از اکثر آنها حول محور اسرائیل متمرکز است.

کومو همیشه یک دلال بزرگ و بی‌شرم برای اسرائیل بوده است. در طول حملات اسرائیل به غزه در سال ۲۰۱۴، او به اسرائیل رفت و در یک تونل ژست گرفت. او یک فرمان اجرایی صادر کرد که می‌گفت هر کسی که بخشی از تحریم اسرائیل باشد، نمی‌تواند با ایالت نیویورک تجارت کند. او با سبک غیرمعمول همیشگی خود فریاد زد: «اگر اسرائیل را تحریم کنید، ایالت نیویورک شما را تحریم خواهد کرد.[ix]»

How Far Can Socialist Zohran Mamdani Go in the NYC Mayor’s Race? The 33-year-old’s economic populist agenda has won him online virality at a time when Democrats are searching for a message.

زهران ممدانی، نماینده مجلس از کوئینز، که در انتخابات مقدماتی دموکرات‌ها در ۲۴ ژوئن برای شهرداری نامزد شده است، در محافل فعالان فلسطینی شناخته شده است. او لایحه «نه به قیمت پول ما» را ارائه کرد که مانع از حمایت مالی ایالت نیویورک از شهرک‌های غیرقانونی در کرانه باختری اشغالی می‌شود[x].

او از این لایحه ضربه خورده است، اما در رقابت شهرداری موفق است. او به جز کومو، از هر رقیب دیگری پیشی گرفته است. او به تازگی مصاحبه‌ای با پولیتیکو انجام داد که در آن در مورد تمام کارهایی که در مورد فلسطین انجام داده بود، از جمله تأیید مجدد دلایل حمایتش از جنبش بویکات، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم معروف به  BDS، بسیار رک و صریح صحبت کرد[xi].

بنابراین شما یک نامزد آشکارا طرفدار BDS دارید که در مقابل کسی که سعی در غیرقانونی کردن BDS  داشت، رقابت می‌کند. من فکر می‌کنم کومو و برخی دیگر از نامزدها انتظار دارند که حمایت ممدانی از فلسطین در نهایت او را عقب نگه دارد و به سایر نامزدها اجازه دهد از او پیشی بگیرند.

با این حال، به یاد دارید که اندرو یانگ ماه‌ها در سال ۲۰۲۱ نامزد پیشتاز شهرداری بود و پس از انتشار یک توییت بسیار خصمانه و چاپلوسانه در حمایت از اسرائیل، جایگاه پیشتازی خود را از دست داد[xii]. این واقعاً نقطه عطفی محسوب می‌شود، زمانی که تمام بادهای کمپین او شروع به خالی شدن کرد[xiii]. همچنین باید بگویم که ۵۹٪ به ۲۱٪ همدردی با فلسطین به جای اسرائیل که در نظرسنجی گالوپ[xiv] در میان دموکرات‌های سراسر کشور دیده می‌شود، احتمالاً خیلی دور از واقعیت در نیویورک نیست، حتی اگر مردم فکر کنند نیویورک پویایی متفاوتی دارد زیرا حوزه‌های انتخابیه زیادی برای اسرائیل و فلسطین وجود دارد.

من فکر می‌کنم تلاش کومو برای اسرائیلی کردن انتخابات نتیجه معکوس خواهد داد[xv]. این در واقع می‌تواند به ممدانی قدرت بیشتری برای پیشی گرفتن از او بدهد. اگر این اتفاق بیفتد، فکر می‌کنم زمینه را برای برخی از انتخابات مقدماتی سال آینده فراهم می‌کند.

کسانی که از فلسطین حمایت می‌کنند، باید راهی پیدا کنند تا از این حاشیه برتر استفاده ببرند و با انتخاب افرادی که از فلسطین حمایت می‌کنند و شکست دادن افرادی که در خط مقدم حمایت از اسرائیل بوده‌اند، آن را نقد کنند.

شومر و گیلیبرند بسیار خوش شانس هستند زیرا هیچ‌کدام از آنها در دوره بعدی انتخابات ندارند. گیلیبرند به تازگی بدون هیچ رقیب دموکراتی دوباره انتخاب شد و با نگاهی به گذشته، احتمالاً اشتباه آلکساندر اوکازیو کورتز (AOC)  بود که فرصت به چالش کشیدن او را از دست داد زیرا گیلیبرند سناتور بسیار بی‌ثمری بوده است. او در خط مقدم حمایت از ارزهای دیجیتال است و در حمایت از اسرائیل ثابت قدم بوده است. او عضوی از فراکسیون توافق آبراهام در کنگره است.

انتخاب شومر زودتر انجام می‌شود، او در سال ۲۰۲۸ انتخاب می‌شود. طبق نظرسنجی‌ها، انتظار می‌رود AOC در موقعیت قدرتمندی برای به چالش کشیدن او باشد. خواهیم دید که چه زمانی و آیا این موضوع بر اقدامات او تأثیر می‌گذارد یا خیر. فکر نمی‌کنم آیپک بتواند جلوی این موج دموکرات‌هایی که طرفدار فلسطین هستند را بگیرد.

نظر شما در مورد اعلامیه اخیر دیوید هاگ، معاون رئیس کمیته ملی دموکرات‌ها، مبنی بر اینکه او قصد دارد به رقبای اولیه در برابر برخی از دموکرات‌های فعلی بودجه بدهد چیست؟ آیا فکر می‌کنید اسرائیل در این مورد دخالتی خواهد کرد؟

من هنوز ندیده‌ام که هاگ در مورد فلسطین صحبت کند. فکر می‌کنم او برخی از همان محدودیت‌هایی را دارد که برگزارکنندگان «دست‌ها کوتاه!» دارند. آنها سعی می‌کنند با این کار، خود را برای تشکیلات دموکرات‌ها قابل قبول نگه دارند و ائتلاف‌های آنها را از هم نپاشند. اما او قادر نخواهد بود جلوی حمایت از فلسطین را بگیرد، یا به این دلیل که شما کاندیداهای منفردی را خواهید داشت که قرار است در این مورد قدم بردارند و لزوماً همه آنها توسط دیوید هاگ هدایت نخواهند شد، هرچند که من به حرکت او به سمت دموکرات‌های دور مقدماتی احترام می‌گذارم.

بیشتر استدلال او از این ایده ناشی می‌شود که قانونگذاران به اندازه کافی در مقابل ترامپ نمی‌ایستند. این درست است و به طور قابل درکی در بین بدنه حزب نیز طنین زیادی دارد، اما این انتقاد نمی‌تواند این واقعیت را نادیده بگیرد که ترامپ در حالی که تنها ۲۵ درصد از مردم از دیپورت کردن هواداران فلسطین حمایت می‌کنند، در حال اخراج آنها است.

بیایید ببینیم کسی مثل مکسول فراست چه می‌کند. موندویس مقاله بسیار عمیقی در مورد پیروزی مکسول فراست در انتخابات نوشت[xvi]. او یک نمونه نسل زد محبوب دموکرات‌های چپ‌گرا بود و در اولین رقابت خود برای کنگره کاملاً فلسطین را رها کرد. او کاملاً از فعالانی که با آنها کار می‌کرد، فاصله گرفت. او اما چرخشی داشته و برخی از آرای او خوب بوده است، اما هنوز هم این تلاش برای تغییر موضع او وجود دارد.

من فکر می‌کنم این کار به چالشگران بسیار شجاعی نیاز دارد که لزوماً به افرادی مثل دیوید هاگ پاسخ نمی‌دهند، اما در عمل در مورد موضوع فلسطین صحبت می‌کنند. به همین دلیل است که من مدام به زهران ممدانی برمی‌گردم. او قرار نیست نظرات خود را در مورد چیزهایی مانند BDS تعدیل کند. او عقب‌نشینی نمی‌کند. و ما همین الان هم می‌بینیم که چطور تهدید به چالش از سوی کت ابوغزاله، یک نامزد شورشی فلسطینی، به یان شاکوفسکی، نماینده کنگره، فشار آورد تا از مبارزات انتخاباتی مجدد خود دست بکشد[xvii].

سال آینده احتمالاً شاهد خواهیم بود که رقبای بیشتری واقعاً از فلسطین حمایت می‌کنند. اگر یک یا دو نفر از آنها پیروز شوند، تأثیر واقعاً چشمگیری بر شومرها و گیلیبرندهای جهان خواهد داشت.

ما شاهد همه این اقدامات سختگیرانه از سوی ترامپ، این تلاش‌ها برای فلج کردن واقعی جنبش داخلی فلسطین بوده‌ایم. آیا شما در مورد اینکه چرا این موضوع تا این حد مورد توجه دولت او قرار گرفته است، نظری دارید؟ چه چیزی برای دولت ایالات متحده در مورد انتقاد بیشتر و بیشتر مردم از اسرائیل تهدیدآمیز است؟

اسرائیل همیشه یک موضوع دشوار در سیاست آمریکا بوده است زیرا یک پایگاه استعماری مهاجر نشینان در خاورمیانه بوده است. افرادی مانند حکیم جفریز همیشه چیزهایی مانند “خب، اسرائیل در یک محله بد است” می‌گویند (“چه کسی محله بد را برای سکونت انتخاب کرده است؟” فیلیپ وایس یک بار پرسید[xviii].)

من می‌گویم پروژه امپراتوری ایالات متحده به اسرائیل نیاز دارد، بنابراین ساختار حکومت، صرف نظر از افکار عمومی، از اسرائیل عقب‌نشینی نخواهد کرد، مگر اینکه مجبور شود، و این به نیروی بسیار بیشتری از آنچه تاکنون دیده‌ایم نیاز دارد.

گروه‌هایی مانند آیپک یا قانونگذارانی مانند ترامپ نمی‌توانند بدون این همه سرکوب، حمایت از پروژه اسرائیل را حفظ کنند. آنها درک می‌کنند که اگر مردم از صحبت کردن در مورد فلسطین نترسند، طبیعتاً در مورد فلسطین صحبت خواهند کرد.

آنها به دنبال آسیب‌پذیرترین افراد رفته‌اند. آنها دانشجویان، دارندگان گرین کارت، سایر مهاجران و حتی در برخی موارد گردشگران را هدف قرار داده‌اند. آنها در مورد فرستادن شهروندان به زندان‌های خارجی صحبت می‌کنند.

فکر نمی‌کنم ترامپ به افکار عمومی اهمیت بدهد. فقط به کاری که با تعرفه‌ها با بازارها کرده نگاه کنید، او اهمیتی نمی‌دهد. او مطمئناً اهمیتی نمی‌دهد که مردم در مورد اسرائیل و فلسطین چه فکری می‌کنند. او در مورد اخراج‌ها به افکار عمومی اهمیت نمی‌دهد. فکر می‌کنم او احساس می‌کند که کنترل دولت را در دست دارد و از طریق روش‌های معمول آن را واگذار نخواهد کرد. من حتی فکر نمی‌کنم که او به انتخابات میان‌دوره‌ای اهمیت بدهد.

این فراتر از ترامپ است. در سراسر مطبوعات، مطبوعات جریان اصلی و محافظه‌کارتر، این فرض وجود دارد که مردم طرف اسرائیل را می‌گیرند – در حالی که همه این اعداد نشان می‌دهند که اینطور نیست.

همچنین مسئله کلیدی آنست که یک صهیونیسم مسیحی وجود دارد که مارکو روبیو بخشی از آن است. ترامپ واقعاً بخشی از آن نیست، اما از سوءاستفاده از آن خوشحال است و بسیاری از جنبش MAGA در چنگال صهیونیست‌های مسیحی انجیلی است. این افراد کاملاً راحت با برتری‌جویان سفیدپوست، ملی‌گرایان مسیحی، حتی هواداران نازی‌ها، برای حمله به فلسطین همسو می‌شوند. این حتی در پروژه گسترده‌تر آنها برای نابودی دانشگاه‌ها نیز جای می‌گیرد. آنها در مورد تعطیلی دانشگاه‌ها صحبت می‌کنند[xix]. آنها در مورد قطع بودجه کلمبیا، قطع بودجه هاروارد و استفاده از یهودستیزی به عنوان سلاح خود صحبت می‌کنند.

دلیل دیگری که آنها اینقدر بر سرکوب اعتراضات طرفدار فلسطین تمرکز می‌کنند این است که آنها با این تاکتیک‌ها در جلسات کنگره تابستان گذشته موفق بوده‌اند، زمانی که چندین رئیس دانشگاه زیر بار تعریف MAGA جمهوری‌خواهان از یهودستیزی که تعریف عملی IHRA[xx] از یهودستیزی نیز هست، رفتند و کاملاً تسلیم شدند.

وقتی آنها می‌بینند که این دانشگاه‌ها زیر بار می‌روند، برعلیه دانشجویان خودشان با پلیس تماس می‌گیرند، مدارک تحصیلی آنها را لغو می‌کنند و دانشجویان را اخراج می‌کنند، می‌بینند که این روش جواب می‌دهد. آنها به انجام این کار ادامه خواهند داد زیرا این یک تکنیک اثبات شده برای آنهاست.

این کار به یک واکنش شدید نیاز دارد و کسانی از ما که از فلسطین حمایت می‌کنیم باید از این لحظه استفاده کنیم. مردم نمی‌توانند کنشگری خود را تعدیل کنند.

[i] https://www.pewresearch.org/short-reads/2025/04/08/how-americans-view-israel-and-the-israel-hamas-war-at-the-start-of-trumps-second-term/

[ii] https://www.pewresearch.org/short-reads/2025/04/08/how-americans-view-israel-and-the-israel-hamas-war-at-the-start-of-trumps-second-term/

[iii] https://news.gallup.com/poll/657404/less-half-sympathetic-toward-israelis.aspx

[iv] https://d3nkl3psvxxpe9.cloudfront.net/documents/cbsnews_20240609_1.pdf#page=65

[v] https://news.gallup.com/poll/657404/less-half-sympathetic-toward-israelis.aspx

[vi] https://d3nkl3psvxxpe9.cloudfront.net/documents/cbsnews_20240609_1.pdf#page=65

[vii] https://www.thefire.org/news/fire-poll-only-14-americans-support-deporting-foreigners-pro-palestinian-views

[viii] https://mondoweiss.net/2024/11/if-you-havent-spoken-to-non-voters-you-havent-explained-the-election-making-sense-of-trumps-victory/

[ix] https://www.washingtonpost.com/opinions/gov-andrew-cuomo-if-you-boycott-israel-new-york-state-will-boycott-you/2016/06/10/1d6d3acc-2e62-11e6-9b37-42985f6a265c_story.html

[x] https://mondoweiss.net/2023/05/historic-bill-would-stop-new-york-from-subsidizing-illegal-israeli-settlements/

[xi] https://www.politico.com/newsletters/new-york-playbook-pm/2025/04/17/q-a-zohran-mamdani-on-israel-hamas-palestine-war-bds-00297639

[xii] https://x.com/AndrewYang/status/1391897869137887234

[xiii] https://rosselliotbarkan.com/p/andrew-yang-israel-and-the-changing

[xiv] https://news.gallup.com/poll/657404/less-half-sympathetic-toward-israelis.aspx

[xv] https://www.politico.com/news/2025/04/17/cuomo-mamdani-israel-palestine-nyc-mayors-race-00295287

[xvi] https://mondoweiss.net/2022/08/maxwell-frost-abandoned-palestine-on-his-way-to-democratic-primary-victory/

[xvii] https://newrepublic.com/post/194315/80-year-old-democrat-jan-schakowsky-retire-kat-abughazaleh

[xviii] https://mondoweiss.net/2008/09/israels-neighborhood-is-filled-with-fanatics/

[xix] https://www.nytimes.com/2025/04/14/us/politics/trump-pressure-universities.html

[xx] اتحادیه بین‌المللی یادبود هولوکاست (IHRA) یهودستیزی را به عنوان «برداشت خاصی از یهودیان که ممکن است به صورت نفرت نسبت به یهودیان ابراز شود» تعریف می‌کند. این تعریف همچنین شامل تجلیات کلامی و فیزیکی یهودستیزی علیه افراد یهودی یا غیر یهودی، اموال آنها و نهادهای جامعه یهودی می‌شود.

چاپ متن