خبر رسید که با کمال تاسف فدایی خلق رفیق حسن صانعی درگذشت. او انسانی صمیمی، مهربان و دوست‌داشتنی بود. رفیق حسن انسانی بود آزاده و آزادی‌خواه، انسان‌دوست و عدالت‌پژوه، میهن‌دوست و در عین‌حال انترناسیونالیست، مدافع منافع کارگران و زحمتکشان؛ او یک سوسیالیست و یک فدایی واقعی بود. حسن عمری در راه آرمان‌های انسان‌دوستانه، عدالت‌پژوهانه، آزادی‌خواهانه، ضداستثماری و ضداستعماری کوشید، از جمله از طریق ادبیات و شعر. او تا بود همین بود و پای‌بند اعتقادات و آرمان‌های انسانی‌اش!
یازده اردیبهشت سال ۱۳۶۰ زخمی بر دل حسن نشاند که هیچ‌گاه بهبود نیافت. یکی از انسان‌نمایان کوردلِ خشنی که مراسم بزرگ‌داشت روز کارگر را مورد تهاجم قرار داده بودند، بی‌هدف نارنجکی میان جمعیت انداخت و گلِ زندگی میترا دختر ده‌سالۀ حسن را پرپر کرد. یازده اردیبهشت سال ۱۴۰۰، چهل سال پس از آن جنایت وحشیانه، در مراسم بزرگ‌داشت اول ماه مه، حسن گفت: «درود بر همۀ هم‌‌میهنان عزیزم. این‌جانب حسن صانعی، پدر میترا صانعی، که جان خود را فدای راه آزادی نمود، این چند بیت شعر را با یاد میترا تقدیم شما عزیزان می‌کنم به‌یادگار». و با آن صدای گرم و مهربان‌اش خواند:
مرا بلند کن و بر شانه‌ات بنشان
بربلندای میدان آزادی
فریاد زدی مرگ بر آمریکا
نسیم انترناسیونال
گل‌برگ‌های لبانت را نوازش می‌داد
تو سرود انترناسیونال را ازبر نبودی
اما ذهنِ فراخ تو
آهنگ انترناسیونال را دنبال می‌کرد
به‌من گفتی
مرا بلند کن و بر شانه‌ات بنشان
آری بازپسین نگاه
از فراز شانه‌های من
بر جشن اول ماه مه
از آن پیش‌تر که مکرر شود
تو
تو میترا
سنگین بودی
اما باید اعتراف کنم
بارِ نبودنت
هزار بار سنگین‌تر!
حسن چهل سال پس از فاجعۀ پرپر شدن گل نورسیدۀ دخترش میترا به دست کوردلان، از دخترش، از گل دوست‌داشتنی زندگی‌اش، در پیوند با سرود انترناسیونال یاد می‌کند. آری فلسفۀ زندگی شخصی و سیاسی حسن در یک راستا قرار داشتند.
ما درگذشت رفیق ارزشمندمان فدایی خلق حسن صانعی را به همسرش مهین و دیگر اعضای خانواده‌اش تسلیت می‌گوییم و اطمینان داریم راه او پررهرو خواهد بود و انسان‌های آزاده او را فراموش نخواهند کرد.
سه‌شنبه، ۷ مرداد ۱۴۰۴ (۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵ میلادی)
دبیرخانهٔ شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
1 Comment
یاد و خاطره اش به همراه همه شهدای راه آزادی و عدالت در حافظه خلق مان ماندگار