در این روز ها در آستانه سومین سالگرد جنبش با شکوه مهسا امینی معروف به جنبش زن، زندگی ، آزادی هستیم. جنبشی که ممکن است در ظاهر نشیب داشته باشد، اما در قلوب تمامی ملت ایران همواره در فراز و احتزاز است. این جنبش ادامه دارد و قطعی است که با شعله‌ور شدن آن، جنبش آزادی‌خواهی و استقلال‌طلبی در ایران‌زمین بارور خواهد شد و مردم سالاری محقق خواهد گردید. جنبش زن، زندگی، آزادی با دادن صد ها کشته و مصدوم وهزاران زندانی نشان داد که هر تغییر و تحول و مطالبه ای فقط از طرف ملت ایران و در داخل صورت می گیرد و نه با مداخله خارجی.
اکنون با نگاهی به رویداد های گذشته، در می یابیم که علاوه بر سرکوب شدید و بی سابقه و بی رحمانه رژیم، بزرگترین ضربه‌ای که به این جنبش خورد، از دخالت قدرت‌های جهانی و همچنین بدیل‌سازی بود که توسط قدرت‌ها صورت گرفت و همچنان می‌گیرد. دخالت هایی که توسط مداخله‌جویان ایرانی‌نما و بی مایه و رهبران خودخوانده ، صورت گرفته و می‌گیرد، آفت هر جنبشی است. همواره جنبش‌های ملی با مداخله و تحریم‌های جهانی تضعیف می‌شوند. ضمن اینکه با وجود سایه مخوف جنگ بر کشور ما، جامعه مدنی توانایی خود را از دست می‌دهد. بنابراین کسانی که از درون بر طبل جنگ می کوبند و در پی استمرار استبداد دینی و اهداف ایدئولوژیک هستند، با مداخله جویان خارجی همداستان هستند. هر دو مانع بزرگی برای استمرار جنبش زن، زندگی و آزادی و پیروزی جامعه مدنی در ایران هستند.
جبهه ملی ایران هشدار می‌دهد؛ جمهوری اسلامی راهی جز روابطِ عادی مسالمت‌آمیز با جهان و توافق با ملت خویش ندارد. جمهوری اسلامی باید آزادیهای اساسی مردم این سرزمین و حقّ حاکمیت ملت ایران را برسمیت بشناسد. تن ندادن به دموکراسی و آزادیهای بنیادین، منجر به سقوط خواهد شد.
جمهوری اسلامی نگران عدم توافق با غرب، جنگ و سقوط است. اما باید به یاد داشته باشد نظام‌های تمامیت خواه و مستبد که در طول همین تاریخ معاصر در ایران و خاورمیانه سقوط کردند، سقوطشان به خاطر عدم تمکین به حاکمیت ملی و اراده ملت بوده است. کسانی مانند رضاشاه، صدام حسین، بشار اسد و قذافی چون برخاسته از میل و اراده ملت نبودند، سقوطشان با یک فشار خارجی، اجتناب‌ناپذیر شد.
جبهه ملی ایران با صدایی بلند می‌گوید که جمهوری اسلامی به جای اتحاد استراتژیک با متحدان سست‌عنصر در شرق و هر توافقی دیگر در غرب، با ملت خویش توافق کند. به اراده و خواست ملت ایران تسلیم شود. توافق با ملت در گرو برقراری دموکراسی و جمهوری واقعی است.
جبهه ملی ایران ضمن ضروری دانستن تقویت قوای دفاعی متعارف کشور، همواره بر لزومِ نگاه صلح‌آمیزِ، بشردوستانه و مطابق با منشور ملل متحد، با همسایگان و جامعه جهانی تأکید می نماید. واضح است که تقویت دفاعی باید با توسعه سیاسی واقتصادی و استقرار آزادی و استقلال و حاکمیت ملی وتامین معیشت مردم همراه باشد.
پیامد فعال‌سازی مکانیسم ماشه مشروعیت‌بخشی به حمله دوباره به خاک ایران‌زمین است. اکنون که بیشتر کارشناسان داخلی و خارجی جنگ دوباره را قریب‌الوقوع می‌دانند، بر زمام‌داران فرض است صدای مردم ستمدیده را گوش کنند. تمامی زندانیان سیاسی را آزاد کنند. آزادی احزاب و رسانه‌ها را به رسمیت بشناسند و انتخابات آزاد برگزار کنند. انتخاباتی آزاد برگزار کنند که تمامی احزاب و نهادها بتوانند نمایندگان خود را برای تعیین نظم و نسق آینده کشور بر گزینند و به مجلس مؤسسان، بفرستند.
جمهوری اسلامی با نگاهی به کشورهای پیرامون ایران ، به سرنوشتی که زمام‌داران آن کشورها برای خود و کشورشان رقم زده اند، توجه کنند. اکنون این یک هشدار ساده نیست. هشداری است که هم نگران سقوط جامعه مدنی و هم نگران سقوط ایران عزیز است.
پیش از انقلاب تمام سخنان مخالفان دلسوز کشور این بود که چرا رژیم پهلوی قانون اساسی را اجرا نمی‌کند و این فاجعه را آفریده است. اکنون سخن بر سر این است که اجرای بدون تنازل این قانون اساسی معیوب، فاجعه است! همچنین عدم مذاکره و پا فشاری بر یک راهبرد نا درست، ارتجاع محض است. ادامه راه جنبش مهسا امینی فقط تحقق آزادی های بنیادین ملت و برگزاری یک انتخابات آزاد برای برگزاری مجلس موسسان قانون اساسی می باشد
1 Comment
پس از خروج آمریکا از برجام، کاملا مشخص بود که برجام به بن بست رسیده است. تنها نتیجه واقعبینانه و منطقی از این اقدام آمریکا، بازگشت گریز ناپذیر به شرایط قبل از برجام و فعال شدن تحریم‌های سازمان ملل بود. حکومت ج.ا. بیش از هفت سال با امید واهی رسیدن به توافق با غرب، کشور را در برزخ ادامه برجام نگاه داشت و بسیاری از امکانات داخلی و خارجی را از دست داد. اکنون همچنان بخشی از حکومت امید به پیدا شدن راه حلی در این یک هفته باقیمانده دارد. زهی خیال باطل.
ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، برای کشور ما آینده ای در کنار غرب وجود ندارد. این تصمیم سالهاست که در غرب گرفته شده، هیچ اقدامی از جانب حکومت ایران یا هیچگونه تغییری در حکومت ایرن، قادر به تغییر آن نخواهد بود.