نقض مستمر حقوق زندانیان در زندان قرچک ورامین، به‌ویژه در حوزه رسیدگی‌های درمانی، همچنان قربانی می‌گیرد. محرومیت از خدمات پزشکی مناسب و تعلل در اعزام به مراکز درمانی تخصصی از مهم‌ترین مشکلات این زندان است که بارها پیامدهای مرگبار به دنبال داشته است. در تازه‌ترین نمونه، امروز سمیه رشیدی، متهم سیاسی، بر اثر تشخیص نادرست پزشکان زندان و عدم اعزام به‌موقع به مراکز درمانی جان خود را از دست داد. کمتر از یک هفته پیش یعنی روز جمعه ۲۸ شهریورماه، جمیله عزیزی که از بابت جرائم مالی در این زندان محبوس بود نیز، در سایه بی‌توجهی پزشکی جان خود را از دست داد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندان قرچک ورامین با کمبودها و مشکلات جدی مواجه است که شرایط دشواری را برای زندانیان محبوس در این زندان رقم زده است.
یکی از کارکنان پیشین زندان قرچک ورامین در گفت‌وگو با هرانا گفت: “یکی از مشکلات اساسی این زندان، رسیدگی ضعیف پزشکی است. در بهداری حتی دستگاه فشار خون وجود ندارد، کپسول‌های اکسیژن اغلب خالی هستند و دستگاه نوار قلبی از کار افتاده است. دستگاه شوک قلبی نیز در دسترس نیست و اعزام به بیمارستان با مراحل پیچیده و مخالفت‌های مکرر روبه‌رو می‌شود.”
او افزود: “تشخیص‌های پزشکی اغلب نادرست است و زندانیان در بسیاری از موارد به تمارض متهم می‌شوند. کمبود دارو جدی است و برای بیماری ساده‌ای مانند سرماخوردگی تنها یک شربت برای همه زندانیان تجویز می‌شود. به دلیل ازدحام جمعیت، هر زندانی فقط ماهی یک‌بار اجازه مراجعه به بهداری دارد. این مرکز حتی از تجهیزات اولیه‌ای مانند بلانکارد و ویلچر محروم است و همین مسئله دسترسی به خدمات درمانی فوری را با مشکل جدی مواجه کرده است.”
عدم رسیدگی پزشکی مناسب و ممانعت از اعزام به مراکز درمانی تخصصی، پیامدهای مرگباری به دنبال داشته است. روز جاری، سمیه رشیدی، متهم سیاسی به دلیل تشخیص نادرست پزشکان زندان و تعلل در اعزام به مراکز درمانی تخصصی در بیمارستان جان خود را از دست داد. او روز سه‌شنبه ۲۵ شهریورماه، در پی حال نامساعد جسمی به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شده بود. بر اساس گزارش‌های دریافتی، در زمان انتقال سطح هوشیاری او پنج اعلام شده بود و پزشکان وضعیتش را بحرانی و فاقد امید به بهبود ارزیابی کرده بودند.
کمتر از یک هفته پیش یعنی روز جمعه ۲۸ شهریورماه، جمیله عزیزی، زندانی جرائم مالی که در این زندان محبوس بود نیز، در سایه بی‌توجهی پزشکی جان خود را از دست داد. خانم عزیزی با علائم سکته قلبی به بهداری زندان منتقل شد. پزشکان بهداری پس از معاینه به وی اعلام کردند که مشکلی ندارد و باید به بند بازگردد. این زندانی پس از بازگشت به بند مشاور دو، جان خود را از دست داد.
یکی از زندانیان زندان قرچک ورامین در مکالمه‌ای با خانواده خود از نحوه برخورد پزشکان و پرستاران بهداری این زندان انتقاد کرده است. او گفته: “وقتی زندانی برای ویزیت مراجعه می‌کند، نه تنها معاینه درستی انجام نمی‌شود و بیماری‌ها تشخیص داده نمی‌شوند، بلکه با الفاظ توهین‌آمیزی مانند ‹تو هنوز نمردی›، ‹چیه هی میای دکتر› و ‹کاش زودتر بمیری› مورد خطاب قرار می‌گیریم.”
بنا بر اطلاعات به دست آمده؛ در زندان قرچک ورامین شماری از زندانیان سیاسی از جمله راحله راحمی‌پور، پروین میرآسان، مریم اکبری منفرد، مرضیه فارسی و شیوا اسماعیلی از بیماری‌های متعدد رنج می‌برند. در خصوص شمار و هویت زندانیان جرائم عمومی بیمار در این زندان اطلاع دقیقی در دست نیست، اما تحقیقات هرانا در این زمینه ادامه دارد.
زندان قرچک ورامین محل نگهداری دست‌کم یک‌هزار زندانی است. یکی از کارکنان سابق این زندان در گفت‌وگو با هرانا گفت: “این مجموعه دارای دست‌کم ۱۱ بند است؛ زندانیان سیاسی در بند قرنطینه، زندانیان جرائم مالی و بیماران در بند مشاور ۲ و اتباع خارجی نیز بر اساس نوع محکومیت در میان سایر زندانیان نگهداری می‌شوند.”
بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، زندان قرچک ورامین با قطع مکرر آب و برق مواجه است و فاقد سیستم سرمایشی مناسب است؛ امری که منجر به شیوع گسترده بیماری‌های پوستی در میان زندانیان شده است. همچنین شیرآلات سرویس‌های بهداشتی خراب بوده و زندانیان ناچارند برای استفاده از آن‌ها مدت‌های طولانی در صف بایستند. تهویه سرویس‌ها نیز از کار افتاده و شرایط بهداشتی را به‌شدت نامناسب کرده است.
یکی از نزدیکان یک زندانی محبوس در این زندان نیز در مورد تغذیه گفت: “غذای زندانیان جرائم عمومی نسبت به سایر زندانیان کمتر و از کیفیت پایین‌تری برخوردار است. مثلا اگر غذای روز مرغ باشد، سهم زندانیان جرائم عمومی تنها چند تکه ریش‌ریش‌شده مرغ همراه با آب است. عملاً هیچ تکه مشخصی از مرغ در خورشتی که توزیع می‌شود وجود ندارد.”
پس از حملات ارتش اسرائیل به زندان اوین، هرانا در گزارشی از انتقال گسترده زندانیان سیاسی زن از زندان اوین به زندان قرچک ورامین خبر داده بود. پس از این جابجایی، زندانیان محبوس در بند ۱۱ (قرنطینه سابق) زندان قرچک ورامین، با مشکلات متعددی مواجه شدند. ازدحام بیش از ظرفیت بند، نبود تهویه مناسب، عدم دسترسی به اقلام ضروری و رفتار تبعیض‌آمیز مسئولان زندان، از جمله مواردی است که خانواده‌ها نسبت به آن ابراز نگرانی کرده بودند. مشکلاتی که کماکان وجود دارد.
بازنشر از خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
