پیام نشست حضوری شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
مقابله با اعدام فرزندان مردم وظیفه‌ای محوری است!
سحرگاه امروز، در آستانهٔ تشکیل نشست حضوری شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) خبر تکان‌دهندهٔ اعدام سه زندانی سیاسی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، و مجید کاظمی، با موج اعتراض و ابراز انزجار همگانی انتشار یافت.
نشست شورای مرکزی سازمان ما به محض احراز رسمیت، ضرورت اعلام انزجار از اعدام‌های صورت گرفته و اتخاذ تدابیر ممکن برای متوقف کردن ماشین آدم‌کشی حکومت را در اولویت قرار داد. شورا به اتفاق آراء تصمیم گرفت با صدور این پیام تصریح کند مبارزه برای متوقف کردن احکام اعدام، در روندهای پیش روی، از مهم‌ترین وظایف همهٔ نیروهای سازمان است. شورای مرکزی از همهٔ اعضاء و هواداران سازمان دعوت می‌کند که در شهرهای محل سکونت و فعالیت‌شان، به هر شکل که مناسب می‌دانند، در سازمان‌دهی اعتراض علیه احکام اعدام مشارکت کنند.
نشست جاری شورای مرکزی با توجه به اقدام‌ها و ابتکارهای فداییان خلق در مبارزه برای لغو مجازات اعدام، عاجل‌ترین آن ابتکارات را در بندهای زیر برمی‌شمارد:
۱- حمایت از بازماندگان هر قربانی حکم اعدام، به اشکال گوناگون، قطع نظر از اتهامات وارده.
۲- فداییانی که در خارج کشور زندگی می‌کنند، جامعهٔ محلی و فعالین مدنی را دعوت کنند که توقف ماشین اعدام در ایران را خواستار شوند. در کشورها و شهرهای محل اقامت‌مان، درخواست از نمایندگان پارلمان و نیروها و نهادهای شهروندی برای اعتراض به احکام اعدام در ایران اهمیت ویژه دارد.
۳- در جامعهٔ سیاسی ایرانی در داخل و خارج کشور گرایش‌های گوناگون حضور دارند و اهداف مختلف و گاه متضادی را پی می‌گیرند. اعضاء و هواداران سازمان در اعتراض به صدور و اجرای حکم اعدام با اعضاء و هواداران نیروهای مترقی مخالف اعدام هم‌کاری و هم‌گامی خواهند داشت. هر فرد مخالف اعدام، قطع نظر از موضعی که نسبت به حکومت دارد، در مبارزه علیه اعدام همراه ماست.
هم‌میهنان گرامی!
حکومت جمهوری اسلامی ایران صدور و اجرای حکم اعدام را به تاکتیکی در واکنش متأخر نسبت به جنبش اعتراضی مردم بدل کرده است. به باور ما، این واقعیت تلخ، همهٔ نیروهای مترقی، دموکراسی‌خواه و مدافع حقوق بشر را موظف می‌کند همراه و همگام، مبارزه برای لغو احکام اعدام و جلوگیری از صدور احکام اعدام را به عنوان یکی از عاجل‌ترین وظایف پیش روی خود تلقی کرده، تمام توان‌شان را در این راه به کار گیرند.
جمعه، ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ (۱۹ مه ۲۰۲۳ میلادی)
نشست شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
2 Comments
لغو مجازات اعدام باید که به بدرون چرخه زندگی اجتماعی داخل و گفتگوی روزمره مردم برده شود و تجمعات خارج باید که نسبت به برگزیدن و یا حساب کردن بر پشتیبانی هرگونه دولت و نهاد غربی بشدت احتراز کنند
اهمیت این نکته در موقعیت حساس کنونی جهان دراین حقیقت استر که امپریالیسم همیشه از هرگونه حرکت و خواست به حق مردم ایران استفاده و پشتیبانی ابزاری نموده است که در پایان همیشه بازنده نهایی مردم ایران بوده اند .
هرگونه حمایت غربی که معمولا کلیشه ای و صوریست میتواند که به مشروعیت خواست میلیونها ایرانی داخل کشور لطمه زده و دستیابی به این خواست درست را مشکلتر مینماید .
انتخابات شورای شهر و مجلس و غیره باید که با حضور کاندیداهای ترقیخواه و ضد حکم اعدام اشباع گردد و این موضوع باید که به شعار تبلیغاتی کاندیداها و مردم بدل گردد .
لغو حکم اعدام و حجاب اجباری دو خواسته بسیار درست و اساسی است که باید به مدنی ترین و قانونی ترین شکل ممکن به درون جامعه حکومت و روش زندگی مردم ایران وارد گردد .
باید توجه داشت که ایران یک سرزمین باستانی است و این برای نخستین بار در تاریخ آن است که حرکت فرهنگی و اجتماعی برای زدودن این روش غیرانساتی (اعدام) چندهزارساله شکل میپذیرد و به همین دلیل نهایت مسیولیت پذیری و آگاهی و تجربه ریش سفیدان و دلسوزان مردم و سرزمین ایران را میطلبد .
هرگونه جنجال بی معنی و مخدوش نمودن خواسته ها زیانبار است .
سخن بر سر ابطال یک روش نادرست چند هزارساله است و از شتابزدگی باید که پرهیز نمود .
پاینده باد ایران
هرگونه درخواست برای کسب حمایت غرب و نهادهای شیاد و مافیایی حقوق بشری آنان به مضمحل شدن طولانی مدت این خواست درست به حق مردم ایران منجر خواهد شد .
این فرصتی است بسیار درخشان که جنبش روشنفکری و ترقیخواه ایران بذر استقلال فکری و عملی را در متن جامعه و تاریخ ایران بیافشاند .
این همه تجارب تاریخی و حقیقی در کوله ماست اگر حقوق بشری ترین حزب اروپایی سبزها باشند همین سبزهای المان بر علیه اسد به تسلیح تروریست‌ها و آدمکشان داعش پرداختند و بنام دفاع از حقوق دمکراتیک مردم سوریه در حال دزدیدن زمین زیر پایشان بوده و هستند .
هرگونه نامه پراکنی به این نهادهای نژادپرست و صهیونیست ابطال نویسنده را به دنبال دارد و خودبخود از حمایت ملی بی بهره خواهد شد.
هربار که غربیها از حرکت مردم ایران به هر شکلی حمایت نمودند مردم ایران بازنده نهایی از کار درامدند.
چندهزار بار دیگر می‌توان خودزنی نمود ؟؟؟؟؟؟