هفتم اسفندماه مصادف با هفتاد و دومین سالگرد استقلال کانون وکلای دادگستری ایران است. این کانون، نخستین تشکل مدنی و غیردولتی کشور محسوب می‌شود که با همت قاضی و وزیر عدلیه شریف و برجسته کشورمان، آقای لطفی، به تصویب مجلس رسید. وکلا همواره، در هر موقعیتی که بودند، وظیفه وجدانی و حرفه‌ای خود را در دفاع از موکلین، حمایت از حق دفاع، تعمیق حقوق بشر و همچنین پشتیبانی از متهمین سیاسی و عقیدتی به انجام رسانده‌اند. انتشار بیانیه اعتراضی بیش از ۲۰۰ وکیل دادگستری خطاب به رئیس قوه قضائیه، در اعتراض به صدور احکام اعدام برای پخشان عزیزی، وریشه مرادی و شریفه محمدی و درخواست توقف فوری این احکام، نمونه‌ای از این تلاش‌هاست.
یادآوری این نکته نیز ضروری است که صدور پروانه وکالت برای قضات بازنشسته‌ای که دارای عقبه پرونده کیفری بوده و افکار عمومی از آنها به بدنامی یاد می‌کند، ضربه‌ای جبران‌ناپذیر بر پیکر این درخت تناور اولین نهاد مدنی کشور خواهد بود. ورود افرادی مانند آقای سعید مرتضوی به حوزه وکالت، آسیب جدی و غیرقابل جبرانی به امر دفاع و حق دفاع زده و استقلال کانون وکلا را زیر سؤال خواهد برد. امید که با اعتراض وسیع‌تر وکلا و کانون‌های وکلای دادگستری، این لکه سیاه را از چهره کانون‌های وکلا پاک نماییم.
هرچند که از سال‌های ۱۳۵۷ به بعد، وکلای دادگستری چه به صورت فردی و چه جمعی (کانون‌های وکلا) مورد تهاجم سیستماتیک جمهوری اسلامی قرار گرفته و این تهاجم به شکل‌های مختلفی همچنان ادامه دارد، اما به قول رئیس اتحادیه سراسری کانون‌های وکلای دادگستری ایران: “کانون‌های وکلای دادگستری، میراثی ارزشمند است که حفاظت از آن، وظیفه‌ای ملی و حرفه‌ای است. پاسداری از این استقلال، نه‌تنها تعهدی در برابر پیشینیان، بلکه مسئولیتی سترگ در برابر آیندگان است”.
جامعه وکلا و حقوقدانان ایران، یاد و نام همه وکلای پیشکسوت مبارز، خوشنام، شریف و مدافع حاکمیت قانون را فراموش نخواهد کرد.
استقلال کانون وکلا و غیردولتی بودن آن، یک عنصر ذاتی، اجتناب‌ناپذیر و جهان‌شمول است.
روز وکیل بر همه وکلای شریف دادگستری و مدافعان حق دفاع مبارک.
مناف عماری وکیل دادگستری
