کارد به استخوان رسیده، تبعیض و بی عدالتی و غم نان تا به کی؟
درد ما فقر نیست، فرق است!
نان، مسکن، منزلت
دولت تدبیر و امید، معلم هست ناامید
فرزندم، معلمم، شرمنده ام
سالهاست که پیشرفت کشورهای جهان را با بودجه ای که دولتها صرف آموزش و پرورش، تحقیق علمی و توسعه دانشگاهها می نماید، می سنجند. تامین وضع معیشتی معلمان در بسیاری از کشورها از اولویت خاص برخوردار است، زیرا جوامع پیشرفته جهان به این نتیجه رسیده اند که سنگ اول بنای آموزش در مدارس گذاشته میشود و پله های دیگر تحصیل علم و تخصص بر اساس آن بنا گذاشته می شود. به این جهت تسهیلاتی که این جوامع برای مهد کودک ها، دبستانها و دبیرستانها فراهم میکنند، غالبا بخش عمده بودجه آموزش و پرورش را به خود اختصاص می دهد.
با توجه به خواست معلمان در تظاهرات روزهای اخیر، متوجه می شویم که اقدامات حکومت اسلامی در امر آموزش و پرورش کشور، درست نقطه مقابل کشورهای پیشرفته جهان است. وگرنه محرومیت معلمان از یک زندگی عادی که دیگر کارکنان دولت از آن برخوردارند چه معنا دارد؟
سالهاست حکومت اسلامی بجای رسیدگی به وضع معیشتی معلمان سعی میکند با سرکوب خواست های صنفی، مطالبات و صدای حق طلبانه ایشان را با بازداشت و زندانی کردن فعالین صنفی خاموش سازد. مسئولان جمهوری اسلامی فراموش میکنند که سکوت معلمان در بیرون به معنای سکوت آنها در کلاسهای درس نیست و دانش آموزانی که هر روزه ناظر وضعیت معیشتی معلمان خود هستند، از خود سوال میکنند که این تبعیض و نابرابری در تقسیم نعمت های جامعه به چه معناست؟ آیا مسئولان حکومتی واقعا تصور میکنند شاگردان آقایان رسول بداقی، عبدالرضا قنبری و مهدی فرحی شاندیز که برای تحقق حقوق صنف خویش به مبارزه پرداخته و به این جهت تحت بدترین شرائط در زندان بسر میبرند، علت را نمی پرسند؟
اعتراضات معلمان ایران که در روزهای اخیر در شهرهای مختلف کشور صورت گرفت، نشان داد که هدف مبارزات صنفی معلمان به عنوان یکی از ستونهای مهم جامعه مدنی، تنها به بهبود وضعیت معیشتی ایشان محدود نمیشود، بلکه همه زحمتکشانی را در بر میگیرد که از فقر و نابرابری رنج میبرند.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور پشتیبانی کامل خود را از قطعنامه پایانی این تجمعات اعلام میدارد. در مقدمه این قطعنامه آمده است:
“ما معلمان امروز در مقابل خانه ملت گرد آمده‌ایم تا قوی‌ترین هشدارها را پیرامون مسایل حادی که آموزش و پرورش کشور را زمین‌گیر نموده و نفس‌های آن را به شماره انداخته است، اعلام نماییم. باشد تا آن گروه از نمایندگان مجلس که فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی، اعتلای جوانان این آب و خاک را می‌جویند، سخن ما را بشنوند و پیش از آن که بیش از این دیر شود؛ راهی را که دولت یازدهم در جهت به‌سازی اوضاع کشور نسبت به دولت قبل در پیش گرفته، حمایت کنند و همراه و حتی پیشاپیش آن مانع ادامه روند نادرست کنونی در آموزش و پرورش گردند”.
ما با توجه به اهمیت ارتقاء سطح فرهنگ و دانش در کشور و جایگاه رفیع آموزگار در تاریخ و فرهنگ ملی، ضمن اعلام همبستگی با مبارزات صنفی معلمان کشور و بهبودی وضعیت معیشتی ایشان، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط معلمان زندانی میباشیم.
سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور
