در حالی که برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم، کشور آلمان علیرغم بیشترین و سنگین ترین کمکها به دولت اسرائیل شاهد اعتراضات مردمی هفتگی علیه اقدامات این کشور علیه مردم فلسطینی نوار غزه است، میزان و شیوه های این اعتراضات گسترده‌تر و متنوع‌تر‌می شود.
هفتم اوریل ۲۰۲۴ نامه‌ای منتسب به ۶۰۰ نفر از کارمندان دولت آلمان، که در یک پورتال آلمانی به نام «عشق به آزادی»* منعکس شده بود، در فضای مجازی منتشر شد.
این نامه خطاب به اولاف شولتز صدراعظم آلمان و پنج تن از وزرای او عبارت از وزیر خارجه، دارایی، دادگستری، اقتصاد و توسعه و در انتقاد از کمک‌های بیدریغ دولت آلمان به «جنایات ارتش اسرائیل» در نوار غزه و کرانه باختری نوشته شده بود.
نویسندگان خطاب به صدراعظم آلمان و وزرای او نوشته بودند:
ما شما را مورد خطاب قرار می‌دهیم زیرا به عنوان کارمندان دولت فدرال و کارکنان دولتی به اصول قانون اساسی متعهد هستیم. ماده ۲۵ تبصره ۱ قانون اساسی دستور عمل عمومی در خصوص حقوق بین‌الملل است. طبق نظر دادگاه قانون اساسی فدرال، این ماده به این معنی است که «قواعد عمومی حقوق بین‌الملل، بدون وجود یک قانون تبدیلی، یعنی بدون واسطه، مستقیماً به سیستم حقوقی آلمان راه پیدا می‌کند و بر قوانین داخلی آلمان ارجحیت دارد.»
آنها همچنین آورده‌اند که:
اسرائیل در غزه جنایاتی مرتکب می‌شود که در تضاد آشکار با حقوق بین الملل هستند و ناقض قانون اساسی هستند که ما به عنوان کارمندان فدرال و مأموران دولتی موظف به اجرای آن هستیم. جمهوری فدرال آلمان با نقض قوانین بین‌المللی از سیاست‌های سیاسی، اقتصادی و نظامی اسرائیل در غزه و دیگر سرزمین‌های فلسطینی اشغال شده حمایت می‌کند. بنابراین وظیفه ما به عنوان کارمندان فدرال است که از این سیاست انتقاد کرده، یادآوری کنیم که دولت فدرال باید با جدیت قانون اساسی و قوانین بین المللی را رعایت کند.
نزدیک به شش ماه خشونت نظامی مستمر و بیش از حد توسط ارتش اشغالگر اسرائیل (IOF) علیه جمعیت غیر نظامی فلسطینی منجر به مجروح ، مفقود و کشته شدن بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر، آوارگی بیش از ۱.۹ میلیون فلسطینی و نابودی کامل نوار غزه شده است.
حمله نظامی پس از حمله حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ که دولت اسرائیل آن را “دفاع از خود” اعلام کرد، از نظر میزان تخریب در این مدت کوتاه بی نظیر و آنقدر عظیم است که دادگاه بین المللی دادگستری (ICJ) در تصمیم ۲۶/۰۱/۲۰۲۴ خود، اعمال خشونت آمیز آن را به عنوان “اقدامات منطبق بر نسل کشی” طبقه بندی کرد و دستور داد تا اقدامات مقدماتی علیه اسرائیل برای جلوگیری از نسل کشی آن دولت علیه مردم غیرنظامی فلسطینی که در آن زمان در حال وقوع بود، انجام شود. ۱۵ قاضی از ۱۶ قاضی ICJ با این دیدگاه موافق بودند از جمله، قاضی محترم اسرائیلی آهارون باراک.
در بخش دیگری از نامه آمده است که:
دولت اسرائیل از آغاز تهاجم نظامی خود، تقریباً به هیچ وجه اجازه ارسال مواد غذایی حیاتی به نوار غزه را نداده است، در نتیجه مرتکب جنایت علیه بشریت و قحطی عمدی برای صدها هزار فلسطینی در نوار غزه شده است. اسرائیل به عمد از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی استفاده می کند! دیده بان حقوق بشر در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ نوار غزه را یک فاجعه انسانی توصیف کرد. ۷۰ درصد از فلسطینی های کشته شده زن و کودک هستند، به همین دلیل یونیسف در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۴ آن را “جنگ اسرائیل علیه کودکان” توصیف کرد.
تعداد بسیار زیادی جنایات جنگی که توسط سربازان اسرائیلی مرتکب شده اند وجود دارد که نمی توان همه آنها را فهرست کرد: خشونت جنسی علیه زنان و دختران فلسطینی، شکنجه زندانیان، بمب های فسفری، تخریب هدفمند تاسیسات غیرنظامی و بشردوستانه، کشتار هدفمند امدادگران، کارکنان بهداشت و درمان. اسرائیل تنها در سه ماه اول حمله به نوار غزه، از بیش از ۴۵۰۰۰ بمب استفاده کرد. این از نظر وزن و تخریب معادل بیش از سه بمب هسته ای است که توسط ایالات متحده بر روی هیروشیما پرتاب شده است. نوار غزه سرزمینی بسته است که هیچ کس نمی تواند بدون اجازه دولت اسرائیل از آن خارج یا وارد آن شود. بنابراین هدف اسرائیل از همان ابتدا مشخص بود: نابودی مطلق نوار غزه با تلفات غیرنظامی تا حد امکان. بالاترین مقام های اسرائیلی خطابه های خود را از اولین روزهای پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ طی تقریباً شش ماه گذشته اجرا کرده اند:
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر: “ما غزه را به جزیره‌ای بیابانی تبدیل خواهیم کرد.”
دانیل هاگاری، دریادار نیروهای دفاعی اسرائیل: “تمرکز روی آسیب است، نه احتیاط.”
یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل: “ما در حال مبارزه با حیوانات انسانی هستیم و مطابق آن عمل می‌کنیم.”
ایتماس بن گویر، وزیر امنیت عمومی اسرائیل: “تنها چیزی که باید وارد نوار غزه شود تا زمانی که حماس گروگان‌هایی را که در اختیار دارد آزاد نکند، یک گرم کمک‌های بشردوستانه نیست، بلکه صدها تن مواد منفجره از نیروی هوایی است.”
غسان علیان، رئیس هماهنگی نظامی اسرائیل: “با حیوانات انسان نما باید به این شکل رفتار شود. تو جهنم می‌خواستی به جهنم خواهی رسید.”
با تأکید بر این اظهارات غیرانسانی سربازان اسرائیل هر روز مرتکب جنایات جنگی با ابعاد وحشتناک می‌شوند که توسط آنها فیلمبرداری و به اشتراک گذاشته می‌شود به این دلیل که ترسی از هیچ تحریمی ندارند. جیمز الدر، سخنگوی یونیسف در ۲۲ مارس ۲۰۲۴ گفت: “عمق این وحشت از توانایی ما برای توصیف آن فراتر است (…) این یک نابودی کامل است.”
در ۱۸ مارس ۲۰۲۴، رویترز از کشته شدن بیش از ۱۳۰۰۰ کودک و بیش از ۳۱۰۰۰ نفر در مجموع خبر داد. هزاران نفر مفقود و هنوز زیر آوار هستند؛ آنها قابل بازیابی نیستند و زنده به گور می‌شوند.
در ۹ نوامبر ۲۰۲۳، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل، نوار غزه را به عنوان “بزرگترین قبرستان کودکان” توصیف کرد. جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امنیتی، در ۱۸ مارس ۲۰۲۴ اظهار داشت: «قبل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، نوار غزه بزرگترین زندان روباز جهان بود و از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون این زندان ادامه داشته و بزرگترین گورستان روباز جهان است.»
جنایات ارتش اسرائیل بدون مجازات از نوار غزه فراتر می‌رود. از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۳۵۰ فلسطینی در کرانه باختری کشته و بیش از ۵۰۰۰ فلسطینی اسیر شده‌اند. این، سال ۲۰۲۳ را به مرگبارترین سال برای فلسطینیان در کرانه باختری از سال ۱۹۴۸ تبدیل کرد. یعنی از تأسیس کشور اسرائیل که در آن ۷۵۰۰۰۰ فلسطینی از خانه‌های خود رانده شدند و حدود ۱۵۰۰۰ فلسطینی کشته شدند. پیش از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، بیش از ۳۰۰ زن فلسطینی که بیش از ۱۵۰ نفر از آنها کودک بودند، تنها در سال ۲۰۲۳ توسط ارتش اسرائیل کشته شدند.
نویسندگان با اشارات و استنادات مکرر به اظهارات و اقدامات فرا قانونی دولت و ارتش اسرائیل نوشته اند که:
با توجه به مسئولیت تاریخی در رابطه با چندین نسل‌کشی مرتکب شده توسط آلمان در تاریخ معاصر، ما آن را وظیفه دولت فدرال می‌دانیم که فوراً به حمایت یکجانبه خود از اسرائیل که مغایر با قوانین بین‌المللی است پایان دهد… ما از دولت فدرال می‌خواهیم که اقدامات زیر را فوراً آغاز کند یا فعالانه حمایت کند:
۱. آلمان به صراحت از آتش بس فوری در نوار غزه در تمامی نهادهای بین المللی دفاع کند.
۲. آلمان باید تحویل تسلیحات به دولت اسرائیل را فوری متوقف کند.
۳. آلمان باید تمام تلاش خود را انجام دهد تا اسرائیل را متقاعد کند که بی درنگ اجازه ارسال کمک به نوار غزه را بدهد. در صورت هر گونه تأخیر بیشتر اسرائیل باید تحریم شود و آلمان باید فوراً اقدامات مناسبی را که در حوزه خودش است آغاز کند. این شامل تعلیق روابط سیاسی و اقتصادی با اسرائیل است.
۴. آلمان باید فوری پرداخت به UNRWA ( آژانس امدادرسانی سازمان ملل ) در نوار غزه را از سر بگیرد، زیرا تا به امروز هیچ مدرکی از سوی دولت اسرائیل مبنی بر اتهامات بی‌اساس خود علیه آژانس وجود نداشته است.
۵. سرانجام، آلمان باید فعالانه برای به رسمیت شناختن یک کشور فلسطینی در مرزهای تعیین شده بر اساس قوانین بین المللی در قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال ۱۹۶۷ مبارزه کند.
نویسندگان نامه در انتها متذکر شده‌اند که: متأسفانه، صداهایی که از اقدامات دولت اسرائیل که قوانین بین المللی را نقض می‌کند و غیرانسانی است، انتقاد می‌کنند، به طور سیستماتیک توسط دولت فدرال خاموش می‌شوند و منتقدان به حاشیه رانده و جرم انگاری می شوند (مانند سیزدهمین برلیناله ۲۰۲۴، تظاهرات هفتگی، رسانه های‌اجتماعی و غیره). ما نیز از جرم‌انگاری و مجازات در ارتباط با ابراز عقیده خود می‌ترسیم، به همین دلیل است که نام امضاکنندگان را فاش نمی‌کنیم. این یک تحول بسیار نگران‌کننده است که آزادی بیان مورد حمایت قانون اساسی در آلمان در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ چنان محدود می‌شود که ما احساس می‌کنیم مجبور به انجام این اقدام هستیم.
برلین، آوریل ۲۰۲۴
