خبردارشدیم که بانوی گرامی، قربان تأج ائجه، شیرزنی که فرزندی چون شیرمحمد درخشنده ی توماج را در دامان خود پرورده بود، در روز ششم آذر ماه ١٣٩١در ٨۶ سالگی چشم بر جهان فرو بست و بسیاری را درسوگ و اندوه خود نشاند. او در زمره مادرانی بود که فرزندانی را مادری کرده اند که هم در برابر دیکتاتوری شاه برخاستند و هم در برابراستبداد دینی جمهوری اسلامی ایستادند. مادران حقیقت و حقیقت پرور. او فقط فرزندی آنچنان شایسته نزائید؛ بل با همه وجودش، آن شایسته مرد را در همه سال های اسارتش در زندان دیکتاتوری پهلوی همراهی و حمایت کرد و آنگاه هم که این شیر فرزند در فردای رهایی مردم ایران از قید این دیکتاتوری به مقام نمایندگی حقوق زحمتکشان ترکمن صحرا و حقوق ملی ترکمن ها فراروئید، دوش به دوش همین فرزند در مبارزه علیه مستبدان خونریز اسلامی شرکت کرد. خانه و “اوبای” قربان تأج ائجه، میزبان همیشگی فرزندان آزاده ترکمن بود و او نه یک توماج که هزاران چون او را مادر بود. مادری که سی و سه سال تمام در داغ ترور ناجوانمردانه توماج و یارانش و قتل و حبس و تبعید صدها همراه توماج، آه کشید و بسوخت.
ما به احترام این بانوی بزرگ ترکمن و این مادری درد کشیده برای همه آزادگان ترکمن و ایران، سر تعظیم فرود می آوریم و نام و خاطره او را برای همیشه در دل نگه می داریم. باشد که این ادای احترام در زمانه رهایی همه مردم ایران و در ترکیب آن مردم ستمدیده مضاعف ترکمن صحرا از استبداد دینی، خود را در شکوهی بزرگ به نمایش بگذارد.
