اینک، جهانی شگفتآور در برابر ما ست؛ جهانی که در واپسین روزهای سالش، سراسر صدای حقطلبانه مردم محروم جهان را با تمام نیروی ممکن، خفه کرده است؛ جهانی که در آن، همه نیروهای شر گرد هم آمدهاند تا نگذارند صدای امید و آسایش و خوشی به گوش مردم جهان برسد.
پس از سالی پر آشوب و پریشانی، با خاطری نگران در آستانه سال نو ایستاده‌ایم. سالی را که پشت سر داریم، سال سرکوبهای بیرحمانه و دلخراش است و سال جنگهای آواره کننده، سال غرق‌شدن گروهی پناهجویانی ست که در گریز از رنج و درد و سرکوب و در پی دنیایی امن از کاشانه خود گریختند. سالی که به پایان خود نزدیک می‌شود؛ سال درد، آزار و دستگیری نویسندگان، هنرمندان و مردم محرومی‌ست که در راهِ خواستهای انسانی خود فریادشان از گلو برخاسته است.
سال پیشین، در جامعه ما نیز به ویژه، سال شوم استمرار جمهوری اعدام و دزدی و استبداد اسلامی و سال آتش و خون و دستگیری و کشتن کارگران حقطلب زندانی و پشتیبانان آزادی اندیشه و بیان بوده است.
همهٔ امید مردم جهان نیز این بوده است تا با ایستادن در برابر این بیداها، جهانی نو بسازند که در آن انسان سنجۀ ارزش به شمار آید و سخن گفتن و بیان درد و فریاد زدن از بیداد، زندان و شکنجه و اعدام در پی نداشته باشد.
اکنون نیز امید مردم جهان آن است که بر طلیعه سالی که از راه میرسد، نشانی از آرامش و عدالت و آزادی نقش بسته باشد و دنیا بتواند روی خوش ببیند.
انجمن قلم ایران در تبعید، در پشتیبانی از آزادی اندیشه و بیان و در راستای خواستهای برحق مردم جهان و هم صدا با آنان، سالی پر از آسایش و امنیت و آزادی برای همه آرزو میکند و می‌کوشد تا از تمام توان خود برای تحقق این آرزوهای نیک بهره بگیرد.
در آستانه سال نو میلادی ۲۰۱۶
هیئت دبیران انجمن قلم ایران در تبعید
