ساعت ١٠ شب ١٩ تیرماه، مرگ نابهنگام سر رسید و “سارا شهرکی” نازنین ما را میان بهت و اندوه دوستدارانش، در ربود و با خود برد. “سارا” هنوز نیم پنجاه نخست زندگی را به پایان نرسانده بود که ناخواسته دوستداران بسیارش را ترک گفت و رفت. “سارا” را به لبخند همیشگی‌اش می شناختیم و به تولید و باز تولید خستگی ناپذیر شور و نشاط در محیط پیرامونی‌اش.
نشاط و اندیشه سارا ریشه در سیستان و بلوچستان ایران داشت. قدرت و نیرویش از تلاش و رنج بی وقفه مردم آن دیار نشاط میگرفت.
آزادی، عدالت و دمکراسی خواهی در ایران، آبادانی، رفع فقر و تنگدستی از مردم زادبومش دغدغه و مشغولیت همیشگی افکارش بود.
او پرنده مهاجری بود همسان هزاران پرنده مهاجر دیگر، شهر به شهر، کشور به کشور به دنبال آرزوهایش تلاش روز افزون داشت.
روند رویدادهای سیاسی در کشور بگونه ای پیش رفت که سارا مجبور به انتخاب زندگی تحمیلی در غربت شد. امتداد زندگی در غربت به کشور سوئد منتهی شد. سارا در سوئد با پشتکار و تلاش شبانه روزی توانست مدارج ترقی را با موفقت طی کند و به سرعت محبوب همکاران و دوستان جدیدش در سوئد شود.
ولی متاسفانه در تنگنای تلاش و مبارزه با بیماری سرطان از دوستان و همفکرانش وداع نمود.
از دست دادن “سارا”، همه ما را در اندوه نشانده و در بهت فرو برده است. ما این ضایعه را به رفیق منوچهر، به فرزندانشان انوش و بابک عزیز، به نرگس و سیاوش و همه بستگان، آشنایان و رفقا و دوستان این یار از دست رفته تسلیت می گوئیم و خاطره او را زنده می داریم.
دبیرخانه شورای مرکزی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
٢۵ تیرماه ١٣٩٣ (١۶ ژوئیه ٢٠١۴)
