رفیق راضیه غلامی شعبانی ( ابراهیم زاده ) جزو اولین زنان مبارز جنبش چپ ایران است که بارها به خاطر مبارزاتش در دوران سلطنت پهلوی دستگیر و به زندان افتاد. او که به خاطر مسئولیتهای حزبی اش، مجبور به تغییر مدام جا و مکان خویش بود، حتی فرزند خود را نیز در همین شرایط دشوار و در حال فرار بدنیا آورد. او در دوران رژیم پهلوی مجبور به ترک کشور گردید و به شوروی رفت؛ ۲۶ سال در آنجا زندگی کرد، بعد از انقلاب به ایران بازگشت؛ ولی به خاطر خففان و سرکوب حاکمیت ولایت فقیه، مجبور به ترک کشور گشت. ابتدا به آذربایجان شوروی و بعد به آلمان مهاجرت کرد. راضیه غلامی در آلمان به نوشتن خاطرات خودش پرداخت که آن را در کتابی تحت عنوان“ خاطرات یک زن توده ای“ در تهران به چاپ رساند.
رفیق راضیه جزو اولین کسانی بود که در خارج از کشور با امضای بیانیه کمپین یک میلیون امضاء عضو آن شد و با جمع آوری امضاء و کمک مالی با کمپین همکاری کرد. او یکی از یاران جدا نشدنی جنبش زنان بود و تا جائی که سلامتی اش اجازه میداد، در سمینارهای زنان شرکت میکرد و وجودش گرما بخش نشست ها بود.
هفدهمین کنفرانس بنیاد پژوهش های زنان ایران که در ژوئن سال ٢٠٠۶ در شهر مونترال کانادا برگزار شد، راضیه غلامی شعبانی را به عنوان “زن برگزیده” شناخت.
ما درگذشت راضیه غلامی شعبانی را به خانواده، رفقا و دوستانش تسلیت می گوییم و خود را در این اندوه سهیم می دانیم.
