در حالی کە از انشقاق در جریان اصولگرائی در کشور سخن گفتە می شود و مفسران معتقدند کە این جریان بە سە گروە اصلی تقسیم شدە است (جریان متمایل بە اعتدالگرائی، جریان جبهە پایداری ـ دلواپسان و سرانجام بلاتکلیفان میان این دو)، اما خبر از این هم می رسد کە همین مفسران کە متمایل بە دولت روحانی اند از محافظەکاری رئیس جمهور، کم تجربگی فراکسیون امید در مجلس و عدم هماهنگی لازم میان این فراکسیون با دولت روحانی می گویند.
در همان حال چنان کە از اخبار برمی آید، از تمایل عمومی اصلاح طلبان بە پشتیبانی از روحانی در انتخابات آتی ریاست جمهوری گفتە می شود، در شرایطی کە همین اصلاح طلبان از شیوە برخورد دولت روحانی و اصولگرایان معتدل بە چگونگی حضور آنان در پست ها و مناسب دولتی، هیئتها و کمیسیونهای مجلس انتقاد جدی دارند.
بطور کلی چنین بە نظر می رسد کە در آستانە انتخابات پیش رو، اگرچە جریان اصولگرا وضعیت پریشانی را از سر می گذراند، اما محافظەکاری دولت روحانی و تمایل عمومی اصلاح طلبان تنها برای فشار بر دولت از بالا، کشور را با ادامە همین وضعیت موجود، بفرض انتخاب دوبارە آقای روحانی مواجە می کند.
این در حالی است کە کشور نیاز بە یک برون رفت جدی از وضعیت موجود دارد.
