نیروهای امنیتی در چند روز اخیر تعدادی از اساتید دانشگاه و پژوهشگران حوزه‌ی اقتصاد و جامعه‌شناسی را دستگیر کرده‌اند، بدون اینکه دلایل دستگیری آنان را اعلام کنند. نگاهی به فعالیت‌های آکادمیک و پژوهشی دستگیرشدگان نشان می‌دهد که آنان در سایت «نقد اقتصاد سیاسی» نظرات خود را منعکس می‌کرده‌اند و یا به ترجمه‌ی کتاب در حوزه‌ی اقتصاد سیاسی و جامعه‌شناسی اهتمام داشته‌اند. همچنین در میزگردها و دیگر رسانه‌های شنیداری، دیداری و نوشتاری، دیدگاه‌های خود را درباره‌ی مسائل جاری کشور و عدالت اجتماعی و چگونگی عبور کشور از بحران‌هایی که گرفتار آن است اعلام می‌کرده‌اند. تمام این فعالیت‌ها علنی بوده و متولیان این امور در حکومت از فعالیت‌ها و پژوهش‌های آنان آگاه بوده‌اند.
در شرایطی که کشور با بحران‌های گوناگون روبه‌روست و آثار جنگ دوازده‌روزه همچنان روح و روان مردم را آزار می‌دهد و زندگی روزمره‌ی آنان با بیم و امید همراه است، مسئولان جمهوری اسلامی به‌جای پاسخ به مطالبات مردم و حل مشکلات آنان در زمینه‌های بیکاری، گرانی و فقر روزافزون، فساد لجام‌گسیخته، آب، برق، محیط‌زیست و تمرکز بر مبارزه با عوامل نفوذی و جاسوس اسرائیل که تا بالاترین سطوح نهادهای کشور راه پیدا کرده‌اند، با تکرار همان اشتباهات گذشته و ناتوانی در مقابله با جاسوسان بیگانه — که به گفته‌ی یکی از مسئولان امنیتی سابق کشور، از رگ گردن به مسئولان نزدیک‌ترند — برای نشان دادن قدرت و توانمندی خود، زنان، دانشگاهیان، پژوهشگران، معلمان، کارگران و فعالان تشکل‌های صنفی و مدنی را که فعالیت‌های آزاد و علنی دارند، دستگیر و زندانی می‌کنند تا عجز و ناتوانی خود در مقابل جاسوسان و ناکارآمدی دولت‌مردان در اداره‌ی امور کشور را انکار کنند.
متأسفانه نگرانی و دغدغه‌های دلسوزان کشور و عموم مردم به این بگیر و ببندها، فساد لجام‌گسیخته، تورم و گرانی، فقر روزافزون و… محدود نمی‌شود؛ چرا که سایه‌ی خطر جنگ خانمان‌سوز دیگری، با سیاست‌های فشار حداکثری ایالات متحده‌ی آمریکا و اسرائیل از یک طرف، و مقاومت و مخالفت جمهوری اسلامی ایران با آن رویکردها از طرف دیگر، بر نگرانی‌ها و مصائب مردم افزوده است. در چنین شرایطی اگر مسئولین نمی‌توانند صلح را به مردم ارزانی دارند، و قرار است بر مواضعی پافشاری کنند که توافق با آمریکا و متحدانش را ناممکن می‌داند، عقل سلیم حکم می‌کند که دست‌کم مردم را با خود داشته باشند. اما با کمال تأسف آنچه از چندی پیش شاهدیم و در چند روز اخیر هم این رویکرد چهره‌ی آشکارتری از خود نشان داده است، خلاف انتظاری است که مردم پس از جنگ دوازده‌روزه از نظام داشتند.
واقعیت این است که امروز کشور در موقعیتی قرار دارد که باید بنیه‌ی دفاعی آن تقویت شود؛ اما مهم‌تر و در عین حال تعیین‌کننده‌تر، بازگشت حکومت به مردم است. تنها با چنین رویکردی می‌توان چشم طمع دشمنان را از کشور دور کرد و با اتکا به مردم بر بحران‌ها فائق آمد.
گروه خرداد، هوادار سازمان فداییان خلق (اکثریت) — داخل کشور
