طاهر احمدزاده چهره ملی و یار دیرین و دلسوز فدائیان خلق از میان ما رفت. او پدر مسعود احمدزاده ـ یکی از بنیانگزاران جنبش فداییان خلق ـ و مجید احمدزاده از کادرهای نخستین این جنبش بود. زنده یاد آقا طاهر در زندان پدر همرزمان فرزندانش بود و برای همه آنها مایه دلگرمی در امر مبارزه و مقاومت. مسعود و مجید توسط رژیم شاه در ۱۱ اسفند ۱۳۵۰ در زندان اوین به جوخه اعدام سپرده شدند. مجتبی پسر سوم او نیز توسط جمهوری اسلامی در ۸ آبان ۱۳۶۰ در زندان اوین اعدام شد.
سابقه طولانی مبارزاتی طاهر احمدزاده به دهه ۲۰ خورشیدی برمی گردد. او کنشگر نهضت ملی شدن نفت، طرفدار عدالت اجتماعی و بعد از انقلاب مخالف انحصار سیاسی روحانیت شیعه بود. طاهر احمدزاده سال های زیادی از عمر خود را در اسارتگاه های دو رژیم شاه و جمهوری اسلامی سپری کرد. او خار چشم ساواک شاه بود و جزو زندانیان سیاسی که بعد از سالها اسارت، تنها به نیروی مردم در آبان ۵۷ از زندان آزاد شد.
طاهر احمدزاده نخستین استاندار خراسان بعد از انقلاب بهمن ۵۷ بود که فقط دوره کوتاهی در سمت خود ماند. روح الله خمینی شدیدا نسبت به طاهر احمدزاده کینه می ورزید و با تهدید او هم بود که طاهر احمدزاده از استانداری کنار گذاشته شد. طاهر احمدزاده بعد از سال ۶۰ در خانهای در تهران زندانی و برای وادار شدن به اعتراف تلویزیونی تحت شکنجه قرار گرفت. او در سال های بعد زمانی که علی خامنهای جانشین سلف خود شد، هم چنان مورد بغض و کینه ولی فقیه دوم قرار گرفت. او مجدداً دستگیر شد و آخرین بار در سال ۱۳۸۰ بود که در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد گردید. اما در منزل زیر نظر ماموران امنیتی جمهوری اسلامی قرار داشت.
طاهر احمدزاده بیش از ۷۵ سال از زندگی خود را در مبارزه و مقاومت در برابر دو استبداد شاهی و ولایی طی کرد. نام طاهر احمدزاده هم بخاطر یک عمر مبارزاتیاش و هم بخاطر اینکه پدر فرزندان پر آوازهای بود که نامشان همچنان طنین انداز تاریخ معاصر است، در تاریخ مبارزات آزادی خواهانه مردم ایران برای همیشه ثبت می ماند.
ما درگذشت طاهر احمدزاده را به خانواده و نزدیکان او، به ویژه به مستوره احمدزاده تسلیت می گوئیم و برای آن ها بردباری آرزو می کنیم.
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
هیئت مسئولین کنشگران چپ
هیئت هماهنگی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ـ طرفداران وحدت چپ
۱۰ آذر ۱۳۹۶ (اول دسامبر ۲۰۱۷)