در آستانە اول ماە مە، روز جهانی کارگر قرار داریم. امسال نیز کارگران جهان و از جملە کارگران میهنمان با برگزاری این روز مهم کە سمبل همبستگی طبقاتی و مبارزە آنان برای یک زندگی بهتر است، بە بهرەکشان نشان می دهند کە مبارزە برای یک جامعە و زندگی عادلانە کماکان ادامە دارد و تا ستم طبقاتی باقی باشد، تلاش و مبارزە کارگران و زحمتکشان هم در راستای زدودن ناهمواری ها ادامە خواهدداشت.
در شرایطی بە پیشواز اول ماە مە می رویم کە در کشور، طبقە کارگر در بدترین شرایط معیشتی و زندگی خود قرار دارد. هنوز در ایران از وجود اتحادیەها و سندیکاههای مستقل کارگری جلوگیری می شود، قانون کار مترقی در حد استانداردهای قابل قبول جهانی وجود ندارد، میلیونها نفر بیکارند، و با پدیدە هشت ـ نە ماهە عدم پرداخت حقوق های معوقە روبرو هستیم. همچنین در زمینە تولید و صنعت کشور، باید گفت کە بە گفتە خود دست اندرکاران حاکمیت بیش از سی درصد تولیدکنندگان فعالیت نمی کنند، اقتصاد رانتی کشور را فراگرفتە، نیروهای سپاهی بە بخش مهمی از اقتصاد و ساختار آن تبدیل شدەاند، علیرغم درآمد ١۵٠٠ میلیارد دلاری کشور کە می توان با آن بین ٧۵ تا ١۵٠ میلیون شغل در چندین دهە اخیر ایجاد کرد، اما تاکنون در طی همە این سالها حدود ١٢ میلیون شغل ایجاد شدەاست. در حالیکە میهن در عرصە تولید در بدترین شرایط خود قرار دارد، اما صنایع نظامی بە خودکفائی رسیدەاند! همین مورد اخیر نشان می دهد کە چگونە گرایش اصلی در کشور در پی اقتداربخشیدن بە بخش نظامی صنایع و تقویت حضور صاحبانشان در ساختار قدرت است، و چگونە بخش اصلی اقتصاد بە امان حوادث رها شدەاست.
ضمن گرامیداشت اول ماە مە و تبریک آن بە کارگران کشور، باید خواهان احقاق حقوق کارگران در تمامی زمینەها و نیز ایجاد شرایطی در ساختار اقتصادی کشور شد کە در آن بتوان دوبارە با راەاندازی چرخە اقتصادی کشور و ایجاد کار، بە شرایط دشوار زندگی کارگران و خانوادەهای آنان پایان داد و زندگی بهتری را برای آنان رقم زد. همچنین باید بر لزوم ایجاد اتحادیەها و سندیکاههای کارگری تاکید کرد و حضور آنان را بمثابە بخش مهمی از روند دمکراتیزە کردن کشور و تحقق حقوق کارگران ارزیابی کرد.
زندە باد اول ماە مە روز جهانی کارگران
