با مرگ شاهرخ زمانی، کارگر فعال سندیکائی در زندان گوهردشت، جدا از علت به زندان افتادن زنده‌یاد شاهرخ زمانی و بسیاری دیگر از فعالین سیاسی و مدنی و دگر اندیش و دگر کیش، یک‌بار دیگر وضعیت اسف بار زندان‌ها و بی توجهی مقامات به این وضعیت، به موضوع بحث و بررسی چه در داخل و چه در خارج از کشور تبدیل شد.
نیم نگاهی به فهرست زندانیانی که به خاطر شرایط زندان‌ها در وضعیتی مخاطره‌آمیز بسر می برند، هشدارباشی است به تمامی وجدان‌های بیدار که قبل از وقوع فاجعه‌ای دیگر، به خود آمده و برای نه فقط بهتر شدن شرایط «اسارت به نا حق»، بلکه برای آزادی این انسان‌ها که “جرمی” به جز خدمت به مردم مرتکب نشده اند، اقدام فوری و عملی صورت دهند.
با استفاده از همه راه‌های ممکن، چه در داخل و چه در خارج از کشور، از تکرار فاجعه‌ای که با نام زنده یاد شاهرخ زمانی رقم خورد، برای نرگس محمدی‌ها، آتنا فرقدانی‌ها، سعید رضوی فقیه‌ها، عبدالفتاح سلطانی‌ها و بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی، عقیدتی و فعالین حقوق بشر و سندیکائی، که گمنام در زندان‌ها بسر می برند، جلوگیری کنیم.
شعار آزادی زندانیان سیاسی را به خواست فوری جامعه تبدیل کنیم.
