بالاخره اعتراضات خیابانی جواب دادند. به دنبال ۱۰ روز اعتراض در ایروان پایتخت ارمنستان به انتخاب سرژ سرکسیان به مقام رئیس دولت این کشور، که به درگیری با نیروهای پلیس نیز انجامید، سرکسیان از مقام نخست وزیری استعفا داد.
سرکسیان که در طول مدت ۱۰ سال اخیر در مقام ریاست جمهوری قرار داشت، و در ۱۷ آپریل سال جاری از جانب پارلمان این کشور که اکثریت آن متشکل از حزب جمهوری خواه ارمنستان است، به منظور تداوم حضور سرکسیان در قدرت، او را به مقام نخست وزیری این کشور انتخاب کرد. توجیه قانونی این انتخاب نیز، تغییر در قانون اساسی ارمنستان بود که در سال ۲۰۱۵ کشور را جمهوری پارلمانی اعلام کرد. بر اساس این تغییر در قانون اساسی، ریاست جمهوری در ارمنستان به مقامی تشریفاتی تبدیل شد و قدرت او به نخست وزیر منتخب پارلمان کشور انتقال یافت.
نیروی اصلی سازماندهنده اعتراضات مردمی را حزب «توافق شهروندی» به رهبری نیکول پاشینیان در دست داشت و سازماندهی اعتراضات در ایروان و ۲ شهر بزرگ دیگر ارمنستان را با نام «قدم ما»، به پیش برد. خود نیکول پاشینیان در جریان درگیری با پلیس مجروح و دستگیر شده بود و امروز از زندان آزاد گردید.
از نکات مهم تظاهرات، پیوستن گروه‌هایی از نظامیان ارتشی با لباس فرم به تظاهر کنندگان بود. هرچند باید در انتظار اقدام بعدی پارلمان این کشور در تجدید انتخاب نخست وزیر بود، و هرچند ارمنستان کشوری است کوچک و از نظر مساحت، غیر قابل مقایسه با همه کشورهایی که در آنها تظاهرات خیابانی در آنها یا به تغییر حکومت و یا به جنگ داخلی کشیده شدند، اما «جواب دادن خیابان» حتی در ابعاد کوچک کشوری مانند ارمنستان، برای جویندگان امکان از طریق «خیابان» می تواند حاوی نکات مهم و قابل مکثی باشد.
