اول ماه مه روز جهانی کارگر را به کارگران میهنمان و کارگران و مزد بگیران سراسر جهان تبریک می گوئیم و همبستگی عمیق خود را با مبارزات کارگران برای ساختن دنیائی بهتر و مبتنی بر عدالت اجتماعی و ارزش های انسانی، جهانی عاری از تبعیض، ستم و استثمار اعلام می کنیم
کارگران کشورما امسال در شرایطی به استقبال اول ماه مه می روند که کشور ما روزهای دشواری را پشت سر می گذارد. سیاست خارجی جمهوری اسلامی و کشمکش بر سر برنامه اتمی آن، کشور ما را به طرز بی سابقه ای در سطح بین المللی منزوی ساخته است. تحریم اقتصادی و خطر حمله نظامی بر آن سایه افکنده است و بیش از همه رد پای خود را در گرانی سرسام آور مایحتاج اولیه مردم و قبل از همه کارگران کشور ما بر جای گذاشته است. بیکاری، تورم و گرانی ابعاد بی سابقه ای یافته است و در سایه سیاست های اقتصادی دولت جمهوری اسلامی و آغاز تحریم های بین المللی ناشی از کشمکش بر سر برنامه اتمی حکومت، بیش از همیشه بر هست و نیست مردم چنگ انداخته است.
کارگران ایران امسال در شرائطی به استقبال اول ماه مه می روند که از حق تشکل و حق دفاع از تامین حداقل زندگی در برابر کار خود محروم هستند. تلاش برای احیای فعالیت های سندیکائی هم چنان با بازداشت و سرکوب و اخراج مواجه است. میلیون ها تن از کارگران در زیر خط فقر قرار دارند. حداقل دستمزد اعلام شده از سوی دولت ( ۱۸۵ هزار تومان) به مراتب از رقم رسمی اعلام شده برای خط فقر (۴۰۰ هزار تومان) و حداقل های لازم برای تامین نیازهای اولیه یک خانواده کارگری پائین تر است. فاجعه این جاست که همین حداقل نیز، مورد اعتراض کارفرمایان و صاحبان سرمایه است. علاوه بر این، کم نیستند کارگرانی که ماه ها و گاه سال ها دستمزد دریافت نکرده اند و روزی نیست که خبری از مبارزات کارگران برای دریافت دستمز های عقب افتاده شان در سراسر ایران، در مطبوعات و رسانه های جمعی کشور نباشد.
کارگران کشورما امسال در شرائطی به استقبال اول ماه مه می روند که در عین حال، تجارب جدیدی را در مقابله با سیاست های سرکوب حکومت پشت سر گذاشته اند. تلاش کارگران شرکت واحد برای احیای سندیکای مستقل خود و پافشاری بر خواست خود در برسمیت شناختن آن از سوی دولت و کارفرمایان علیرغم بازداشت ها و اخراج ها با پشتیبانی گسترده نهاد های کارگری بین المللی و نیز فعالین جنبش های اجتماعی در داخل کشور قرار گرفته و سرمشقی برای مبارزات مدنی شده است.
کارگران ایران امسال در شرائطی به استقبال اول ماه مه می روند که بازداشت و یا محاکمه فعالان جنبش های اجتماعی در صدر اخبار کشور است. هم اکنون محمود صالحی فعال جنبش کارگری به دلیل شرکت در مراسم اول ماه مه دو سال پیش در شهر سقز دوباره بازداشت شده است و در زندان به سر می برد. فعالان کانون های صنفی معلمان هم چنان در بازداشت به سر می برند. جرم معلمان بازداشت شده آن است که خواستار اجرای لایحه مدیریت خدمات کشوری شده اند. لایحه ای که پیش تر به تصویب مجلس جمهوری اسلامی نیز رسیده است. اما پاسخ جمهوری اسلامی به آن ها نیز، هم چون فعالین سندیکای کارگران شرکت واحد، بازداشت و زندان و تشکیل پرونده به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی » بوده است. فعالان جنبش زنان نیز، طی روز های اخیر به خاطر سازمان دادن یک تظاهرات آرام در اعتراض به محاکمه بازداشت شدگان تجمع روز زن در تهران، به سال ها زندان محکوم شده اند. فعالین دانشجوئی هم چنان توسط نیروهای امنیتی بازداشت می شوند و تلاش می شود که دانشگاه ها به جولانگاه نیروهای سرکوب تبدیل شود. مبارزان متعلق به ملیت هاى مختلف ایران در کردستان، خوزستان، آذربایجان و. .. همواره تحت پیگرد قرار دارند و مبارزات مردم این مناطق به شدت سرکوب می شود که اعدام هاى سیاسى در کردستان و خوزستان، بازداشت هاى وسیع فعالان جنبش ملى در آذربایجان، از آن جمله است.
ما در آستانه اول ماه باردیگر حمایت خود از خواست های کارگران کشورمان را اعلام می داریم و خواستار آن هستیم که:
- آزادی تشکل ها و حق ایجاد سندیکاهای مستقل کارگری و حق این نهاد ها برای مذاکره بر سر قرارداد های جمعی و تعیین حداقل دستمزها و … برسمیت شناخته شود.
- حداقل دستمزد کارگران متناسب با سطح تورم و گرانی تعیین شده و به اجرا گذاشته شود
- کنوانسیونهای ۸۷ و ۹۸ سازمان بین المللی کار توسط دولت و کارفرمایان محترم شمرده شود و قوانین و مقررات کار برپایه استانداردهای بین المللی حقوق کار، کنوانسیونهای سازمان بین المللی کار، منشور جهانی حقوق بشر ومنشورجهانی حقوق سندیکائی تدوین گردد
- ــ قراردادهای موقت در مشاغلی که خصلت دائم دارند و قراردادهای سفید امضا غیر قانونی اعلام گردد.
- برای کارگران بیکار فرصت های شغلی و امکان اشتغال ایجاد شود و بیکاران از تامین اجتماعی مناسب برخوردار گردند.
- به تبعیض جنسی در محیط های کار پایان داده شود و کودکان کار با حمایت همه جانبه به آغوش خانواده باز گردانده شوند.
- فعالان جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی از زندان آزاد شده و پیگرد علیه آن ها با اتهامات واهی از طرف ارگان های امنیتی متوقف گردد
ما خواستار آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان سیاسی و آزادی فعالیت همه احزاب و سازمان های سیاسی و صنفی، به رسمیت شناختن حقوق دمکراتیک ملیت های ساکن کشور و برابر حقوقی همه آحاد مردم ایران فارغ از مذهب، جنسیت و ملیت یا قومیت آنان هستیم.
بار دیگر جشن اول ماه مه را به کارگران میهنمان تبریک گفته و از تلاش آن ها برای برگزاری هر چه با شکوه تر روز جهانی کارگر پشتیبانی می کنیم.
حزب دمکرات کردستان ایران
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
کومه‌له – سازمان انقلابى زحمتکشان کردستان ایران
اول ماه مه ۲۰۰۷
۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۶
