از آغاز قرن هیجدهم و بدنبال انقلاب صنعتی که در اروپا و سپس در آمریکا روی داد، کارخانجات و کارگاه های تولیدی بزرگ یکی پس از دیگری پا به منصه ظهور گذاشتند، و قشری جدید از مردمی که با دریافت دستمزد در این محیط های جدید کار مشغول به کار شده بودند به نام قشر کارگر تشکیل گردید. پیش از آن زحمتکشان بیشتر در روی مزارع کشاورزی و دربخش دامپروری و یا در کارگاه های کوچک ومبتدی به کار گرفته می شدند. کارگران از همان نخست در مورد ساعات کار روزانه و میزان دستمزد با صاحبان کارخانه و کارفرمایان کشمکش داشته وبرای احقاق حقوق خود، در جدل و مناقشه بودند. و از همان وقت اعتراضات و اعتصابات کارگری بیشتر بر سر همین موارد براه افتاد. در روز اول ماه مه سال ۱۸۸۶ شورش اعتراضی و اعتصاب کارگران آمریکائی در شهر شیکاگو برای کاهش ساعات کار روزانه به هشت ساعت ، اتفاق افتاد و در روز چهارم اعتصاب پلیس بر روی کارگران اعتصابی آتش گشود که در نتیجه تعدادی از کارگران کشته و مجروح شدند. تعداد کشته شدگان هیچگاه معلوم نگردید. ولی پس از این واقعه دلخراش پنج نفر از رهبران کارگران هم محاکمه وبه اعدام محکوم شدند و این حکم در مورد چهارنفر از آنان اجراء شد. زیرا که نفر پنجم قبل از اجرای حکم خودکشی نمود. واز آن پس روز اول ماه مه مطابق با یازدهم اردیبهشت به عنوان روز جهانی کارگر شناخته شده و در تاریخ ثبت گردید .
اگر افزایش تولید در جوامع بشری موجب شکوفائی اقتصادی وپیشرفت در تمام زمینه های اجتماعیست، این جوامع پیشرفت و اعتلای خود را مدیون کار کارگران به عنوان یکی از عوامل اصلی و مهم تولید می باشند. و به همین دلیل است که این قشر زحمتکش باید مورد تکریم قرارگرفته و از لحاظ میزان دستمزد، میزان ساعات کار، سلامت محیط کار، تامین مسکن و درمان و آموزش و تامین اجتماعی مورد حمایت قرار بگیرند .
در میهن ما متاسفانه به این نیازهای اولیه کارگران توجه نشده و نمی شود. طبق گزارشات منتشر شده در بسیاری از کارخانجات ماه هاست که پرداخت حقوق کارگران به تعویق افتاده است. در برخی موارد از استخدام رسمی آنان سر باز می زنند . در مواردی اخراج عده ای از کارگران بعلت کاهش فعالیت کارخانه ها و یا تعطیلی آنها صورت می گیرد و بسیاری از کارگران در شرایطی سخت وزیر خط فقر زندگی می کنند و لذا اعتراضات واعتصابات کارگری در بسیاری از کارخانجات و کارگاه ها به چشم می خورد. در همین یکی دو ماهه اخیر اعتصاب در مجتمع پتروشیمی بندر امام، کارخانه کاغذ سازی پارس در هفت تپه ، کارخانه پتروشیمی تبریز، لاستیک البرز تهران، نساجی مازندران، لوله سازی خوزستان در اهواز، پالایشگاه و شهرداری آبادان، کیان تایر و بسیاری از جاهای دیگر روی داده است . کارگران میزان افزایش حقوق خودرا در سال ۹۰ ناچیز دانسته و متناسب با میزان تورم وفزایش قیمت ها نمی دانند. نمایندگان کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران که جز احقاق حقوق صنفی خود گناهی ندارند مدتهاست که در زندان بسر می برند و به محکومیت های سنگین وغیر قابل توجیه محکوم شده اند.
جبهه ملی ایران روز جهانی کارگر را به کارگران شریف وزحمتکش کشور تبریک گفته و خواهان رسیدگی به وضعیت معیشتی آنان و تامین نیازهای اولیه کارگران عزیز و امکان تشکیل اتحادیەهای صنفی برای آنان می باشد.
جبهه ملی ایران – تهران
