دولت در یک اقدام ناگهانی به نانوائی‌ها اجازه داد تا به میزان ۳۰ درصد به قیمت نان بیافزایند. به دنبال مجوز دولت برای افزایش قیمت نان به میزان ۳۰ درصد، قیمت انواع نان در برخی مناطق کشور بین ۴۰ تا ۱۰۰درصد افزایش یافت. بهانه دولت برای افزایش قیمت نان، بالا رفتن قیمت گندم از یک سو و افزایش هزینه‌های نانوائی‌ها از سوی دیگر است.
نان پایه اصلی تغذیه اکثریت مردم ایران و بویژه کارگران و زحمتکشان است. سیر صعودی تورم و گرانی در سال‌های اخیر عملا بسیاری از اقلام غذائی لازم چون گوشت و میوه را از سبد تغذیه مردم حذف کرده است. اکنون با افزایش قیمت نان، عملا هزینه خوراک خانوار کارگران و مزدبگیران افزایش می‌باید در حالیکه دستمزدها ثابت مانده است. این امر به معنی کاهش قدرت خرید کارگران و زحمتکشان و حقوق بگیران است.
سیاست حکومت در تمام این سال‌ها انتقال بار بحران اقتصادی بر دوش گروه های پائین جامعه و بویژه کارگران و زحمتکشان و حقوق بگیران بوده است. دولت ها در جمهوری اسلامی با شعارهای دهن پرکن و عوام‌فریبانه سرکار آمده اند، اما در عمل دولتمردان با دزدی و چپاول ثروت‌های ملی، جیب خود را پر کرده اند. دولت احمدی نژاد ۴۰ در صد نان را گران کرد و دولت روحانی جا پای وی گذاشت و اسما ۳۰ درصد و در عمل بیشتر از آن نان را گران کرد. با افزایش قیمت نان، احتمال این که قیمت دیگر کالاهای پایه ای نیز افزایش یابد، زیاد است. می توان پیش بینی کرد که افزایش قیمت کالاهای پایه ای نه تنها بر قیمت کالاهای دیگر تاثیر گذاشته بلکه هزینه خدمات را نیز افزایش خواهد داد.
دولت به خاطر چپاول و دزدی و فساد گسترده، به همراه ندانم کاری و بی‌لیاقتی مسئولین، همراه با تحریم‌های اقتصادی ناشی از برنامه پروژه هسته ای رژیم و کاهش قیمت نفت، با کمبود بودجه مواجه است. دولت می خواهد کسری بودجه را با کاستن از یارانه نان و افزایش قیمت حامل‌های انرژی، نفت، بنزین، آب و برق تامین کند. از سوی دیگر دولت از افزایش دستمزدها مطابق نرخ تورم جلوگیری می کند و بدینوسیله همچون سال‌های قبل بیش از پیش بار بحران اقتصادی را بر دوش کارگران و زحمتکشان و حقوق بگیران منتقل می کند.
راه مقابله با این روند، مقاومت و مبارزه متحد کارگران و زحمتکشان و همه حقوق بگیران است. اتحاد و یکپارچگی کارگران و زحمتکشان و مبارزه متحدانه آنها در مقابل تهاجم دائمی حکومت به زندگی و معیشت آنها است که می‌تواند حکومت را به عقب‌نشینی وادارد. نباید اجازه داد که حکومت به همراه کارفرمایان، بی واهمه از اعتراض و مقاومت کارگران و زحمتکشان، با پائین نگهداشتن دستمزدها همراه با افزایش قیمت‌ها، وضعیت مشقت بار زندگی آنان را بیش از پیش دشوار کنند.
باید به گرانی و تورم لجام گسیخته اعتراض کرد و برای افزایش دستمزدها مبارزه نمود.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران
جمعی از کنشگران چپ
۱٨ آذر ۱٣۹٣ – ۹ دسامبر ۲۰۱۴
