سی و یک سال سال از انقلاب بزرگ مردم ایران برای تحقق خواست¬های بر حق خود می¬گذرد و هنوز این خواست ها صورت واقعیت به خود نگرفته اند.
سر خط این خواستها، آزادی اندیشه و بیان و تشکل بود که حکومت شاه هزاران قربانی برای به ثمر رسیدن آن از مردم گرفت و حکومت اسلامی جانشین آن نیز انبوه مردم را به خاطر مبارزه در راه آن، قتل عام کرد.
اکنون در آستانۀ سی و دومین سال فراگرد انقلاب بهمن، بار دیگر مردم ایران در ابعاد میلیونی به خیابان ها آمده اند تا ازعزت و شرف آزادی دفاع کنند، به خشن ترین جنایت های رژیم جمهوری اسلامی پایان دهند و بندهای اسارت دیرینه سال خود را از هم بگسلند.
سانسور و اختناق فرهنگی رژیم جمهوری اسلامی، در کنار بیداد سیاسی و اقتصادی آن در این سی و یک سال، فشار طاقت فرسائی را بر مردم ایران وارد ساخته که تحمل آن بیش از این ممکن نیست. از همین رو نیز هست که مبارزات رهائی بخش و تلاش پیگیر برای برون رفت از بن بست کنونی، شعار روز مردم و پیامی است که گوش شنوای مردم آزادی خواه جهان نیز آن را شنیده و به پشتیبانی از آن برآمده است.
درخشش چشمگیر این دفاع بر حق از خواست های انسانی، هرروز، بیش از گذشته چهره تبه کار و کثیف جمهوری اسلامی را نمایش می دهد و پاسخی درخور در برابر جنایت های آن است.
تنها راهی که جمهوری اسلامی در برابر مردم ایران برگزیده استبداد و سرکوب عریانی است که مدام بر ابعاد غیرانسانی آن افزوده می شود. اما این استبداد وحشیانه و عقب مانده، نه تنها نتوانسته مردم ایران را به عقب براند؛ بلکه خود رژیم را آشفته و سرگشته تر از گذشته کرده و آن را در سطح جهانی به انزوای کم نظیری کشانده است.
اکنون جمهوری اسلامی دچار بزرگترین بحران درونی خود است و بر لبۀ پرتگاه سرنگونی قرار دارد. اکنون آرزوی مردم ایران برای دستیابی به خواست بر حق آزادی در آستانه واقعیت یافتن است.
آزادی اندیشه و بیان را بیش از این نمی توان در بند نگه داشت. روز رهائی نزدیک است.
کانون نویسندگان ایران در تبعید
٢٢ بهمن ١٣٨٨
