شهر خالی،جاده خالی،کوچه خالی، خانه خالی،
جام خالی،سفره خالی،ساغر وپیمانه خالی،
کوچ کرده دسته دسته آشنایان عندلیبان،
باغ خالی، باغچه خالی، شاخه خالی، لانه خالی،
استاد یاقوتی گوهری گرانبها که در کان فرهنگ وادب پارسی ومحلی نهفته بود اما، در عصری یافت شد که تاب قضاوت اورا نداشت،بیشمار فهمید،با درکی زود رس به ادراک تلخ رسید وتلخی ها چشید، وبسیار گفت وباسلاح قلم بسیار نوشت وبه قول احسان طبری آنتوان چخف ایران شد،
یاقوت بعد از الماس سخت ترین کانی است که خش برنمی دارد، استاد درطول عمر پربارش خط نخورد وخش بر نداشت، سختی زمستان زندگی را سخت چشید اما هیچگاه نلرزید،
معلمی گران‌سنگ بود وکسوت معلمی با او معنا یافت، جامعه کلاس درسش بود و داستان زندگی شاگردانش را از بر،آموزه هایش برای همگان روائی داشت ودارد،داستان ها نگاشت وکتاب ها نوشت، امامصداقش گفته صادق چوبک است که در باره صمد بهرنگی نوشت: بهترین اثر او زندگیش بود!
باید در مورد استاد منصور یاقوتی گفت: بهترین اثر او انسان مداری ،حق باوری وزندگی ساده وبی پیرایه اش بود،خودرا وامدار هیچ کس وهیچ جریانی ندانست چون سرو آزاد سربلند ورها باشرافت زیست ودر زمستان زندگی بار سفر بربست ورفت،به خاک غبطه می خوریم که چگونه گستره دریای دلش رادر آغوش کشید بااشک درچشم وخار درگلو غریبانه رفتنش را به سوگ می نشینیم،که نامی به جاودانگی گوهر یاقوت به یادگار گذاشت، یاد ونامش جاویدان باد۰
“انجمن صنفی فرهنگیان شاغل وبازنشسته کرمانشاه”
