جنگ غزه بار دیگر شدت گرفته است، و در ۲۸ اسفند ۱۴۰۳، اسرائیل آتش‌بس خود را به‌طور رسمی پایان داد. تا این لحظه، بیش از ۴۰۰ نفر در نتیجه این حملات بی‌رحمانه جان خود را از دست داده‌اند. این جنگ‌ها نه تنها بر امنیت و آرامش منطقه تأثیر منفی گذاشته، بلکه به بحران انسانی عمیق‌تری دامن زده‌اند.
در پی شکست آتش‌بس از سوی اسرائیل و ادامه نسل‌کشی در غزه، تصویری از « فرشته تاریخ » که والتر بنیامین توصیف کرده است، به ذهن می‌رسد. بنیامین در توصیف خود می‌گوید:
«تصویری از پل کلی وجود دارد که فرشته نووس (Angelus Novus) نام دارد. در این تصویر، فرشته‌ای به تصویر کشیده شده که گویی در حال دور شدن از چیزی است که با دقت به آن خیره شده است. چشمانش از حیرت گشاده‌اند، دهانش باز مانده و بال‌هایش گشوده‌اند. 
فرشته تاریخ باید چنین چهره‌ای داشته باشد. او رو به سوی گذشته دارد. آنجا که ما زنجیره‌ای از رویدادها را می‌بینیم، او تنها یک فاجعه را مشاهده می‌کند که بی‌وقفه آوار بر آوار می‌افزاید و آن را به پای او می‌افکند. او مایل است درنگ کند، مردگان را بیدار کند و آنچه را که شکسته شده، دوباره به هم پیوند دهد.
اما طوفانی از بهشت می‌وزد، در بال‌هایش گرفتار شده و چنان نیرومند است که فرشته دیگر قادر به بستن آن‌ها نیست. این طوفان او را بی‌وقفه به سوی آینده می‌راند، در حالی که او پشت به آن دارد و تلی از ویرانه‌ها در برابرش، تا به آسمان اوج می‌گیرد.
این چیزی که ما آن را پیشرفت می‌نامیم، همان طوفان است.» والتر بنیامین
این تصویر می‌تواند نمادی از وضعیت کنونی غزه باشد؛ جایی که گذشته پر از رنج و ویرانی، آینده‌ای نامعلوم و طوفانی از خشونت و آوارگی را به همراه دارد. فرشته تاریخ، که در تلاش است تا فاجعه را متوقف کند، اما در برابر نیرویی که او را به سوی آینده می‌برد، ناتوان است، می‌تواند بازتابی از تلاش‌های ناکام جامعه جهانی برای پایان دادن به خشونت‌ها و برقراری صلح در این منطقه باشد.
