محمد حسن تشکری یکی از فعالان صنفی و رهبران اعتصاب های معدن سنگ آهن بافق، اخیرا توسط یک بیدادگاە نظام اسلامی، بە صرف فعالیت صنفی محکوم بە زندان و شلاق شد.
محکومیت محمد حسن تشکری بە شلاق و زندان در حالی صورت گرفت کە چند ماە پیش بە دنبال شلاق زدن ١٧ تن از کارگران معدن طلای آق درە، مسئولان حکومتی قول دادە بودند کە دیگر کارگری را بە شلاق خوردن محکوم نکنند. بطور کلی پیگرد فعالان و رهبران تشکل های مستقل سندیکایی با نزدیک شدن روز جهانی کارگر تشدید شدە است. علاوە بر آن طی هفتە های اخیر از دادن مرخصی ایام عید بە تعدادی از فعالان زندانی از جملە اسماعیل عبدی و بهنام ابراهیم زاده امتناع شدە است.
بنا بە گزارش “کانون مدافعان حقوق کارگر” سعید یوزی، از فعالان قدیم کارگری و عضو انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان کامیاران و شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران، در ابتدای سال جدید دستگیر و به زندان سنندج منتقل شد. همچنین محمدرضا آهنگر، عضو انجمن کارگران ساختمان شهرستان کامیاران نیز در اسفند ماه بازداشت گردید.
تقریباً همزمان با این بازداشت ها محمود صالحی، جعفر عظیم زادە، شاپور احسانی و محمود بهشتی لنگرودی در دادگاە تجدید نظر محاکمە شدند.
مدتی پیشتر از آن ابراهیم مدنی و داود رضوی، دو تن از رهبران سندیکای شرکت واحد تهران و حومه، نیز محاکمە و هریک بە چند سال زندان دیگر محکوم شدند و رضا شهابی یکی دیگر از رهبران این سندیکا کە در مرخصی استعلاجی بە سر می برد، بە زندان فراخواندە شد. علاوە بر این موارد، دە ها تن از فعالان صنفی دیگر بە دلیل فعالیت های صنفی از کار اخراج شده اند و برای عدەای از آنان پروندە تشکیل شدە است. بازداشت عدە دیگری از فعالان کارگری بە دلیل نزدیکی روز جهانی کارگر دور از انتظار نیست.
تشدید پیگرد رهبران تشکل های سندیکایی و فعالان کارگری گویای نگرانی هئیت حاکمە و کارفرمایان از رشد شتابان اعتراضات کارگری و نقشی است کە این تشکل ها بە رغم تمام موانعی کە بر سر راە فعالیت هایشان قرار دادەاند، داشتە و دارند. متقابلاً بە سرانجام رساندن امر تشکل یابی نیز در گرو حمایت قاطع و گستردە کارگران و مزدبگیران یدی و فکری از تشکل ها و فعالانی است کە در این راە کوشیدە و بهای سنگینی برای آن پرداختەاند.
پیگرد و زندانی کردن افراد بە دلیل فعالیت های سندیکایی، مدنی و سیاسی، در واقع جرم است و هیچ دولتی مطابق موازین دمکراسی، حقوق بشر و مقاولە نامە های سازمان بین المللی کار، حق چنین اقداماتی را ندارد. به همین دلیل همە آن هایی کە بە خاطر این گونە فعالیت ها بە زندان افتادەاند یا تحت پیگرد قرار گرفتەاند، باید بیدرنگ آزاد شوند، پیگردشان متوقف و بە آن ها غرامت پرداختە شود، همە موانع فعالیت های سندیکایی از میان برداشتە شوند، و بە جای آن ها کسانی کە مرتکب این اعمال شدە و می شوند محاکمە و مجازات گردند. هئیت حاکمە ایران در حالی کە بخش عمدە این حقوق را در مورد سرمایە داران و کارفرمایان رعایت می کند و دست آن ها را برای تشکیل سندیکا و اتحادیە تا سطوح عالی باز گذاشتە، اما نە تنها این حق را از کارگران دریغ می دارد، بلکە مانع تشکیل اتحادیە های کارگری مستقل می شود و کارگرانی را کە اقدام بە این کار می کنند، مانند جنایتکاران زندان می کند.
مبارزە برای کسب حقوق سندیکایی و آزادی فعالان سندیکایی و سیاسی بنا بە آن چە گفتە شد، یک حق قانونی و مشروع است کە دولت ها و کارفرمایان حق جلوگیری و مقابلە با آن را ندارند.
در آستانە روز کارگر، روز همبستگی کارگری، با استفادە از این حق، ما کارگران و مزدبگیران هم متقابلا لازم است مخالفت مان را با این پیگردهای غیر قانونی و غیر انسانی بار دیگر مورد تاکید قرار دهیم، خواستار توقف محکمات، بازداشت و آزادی بی قید و شرط فعالان کارگری و سایر زندانیان سیاسی، مدنی و رعایت حقوق سندیکایی کارگران مطابق مقاولە نامەهای بنیادین سازمان بین المللی کار بە ویژە مقاولە نامە های کلیدی ٨٧ و ٩٨ شویم کە در آنها حق تشکل، اعتصاب، اجتماع و انعقاد پیمان های دستە جمعی کار بە رسمیت شناختە شدە و مورد تاکید قرار گرفتە است. موثر واقع شدن فعالیت های کارگری وابستە بە همبستگی همە کارگران و همسو کردن فعالیت های سندیکایی است. ایجاد همبستگی و همسویی زمانی ممکن می شود کە سازمان های کارگری بتوانند در این مورد بە مذاکرە و گفت و گو بنشینند و برای آن به تلاش مشترک اقدام کنند، این مهمترین گامی است کە ما در سال پیش رو باید برداریم و کامیابی های آتی ما در گرو نتیجە آن است.
در روز کارگر امسال، متحد و یکصدا، خواستار آزادی کارگران و سایر زندانیان سیاسی و مدنی شویم.
