به نقل از نشریه دانشگاه آمریکایی قاهره
۳۰ اکتبر ۲۰۲۴
در ۵ نوامبر، آمریکایی ها برای انتخاب رئیس جمهور بعدی خود به پای صندوق های رای می روند. دانشکده ما نظرات خود را در مورد تفاوت نامزدها – و سیاست های آنها – بررسی کرده و در اینجا به اشتراک می گذارد.
نامزدها عبارتند از کامالا هریس معاون رئیس جمهور فعلی به نمایندگی از حزب دموکرات و رئیس جمهور سابق دونالد ترامپ، که به نمایندگی از حزب جمهوری خواه شرکت می کند.
سیاست خاورمیانه
در ابتدایی ترین سطح، کارشناسان دانشکده ما پیش بینی می کنند که سیاست خاورمیانه بین این دو نامزد ثابت خواهد ماند. با این حال، آنها موافق هستند که ترامپ ممکن است بیشتر از اسرائیل حمایت کند و کمتر با بحرانهای بشردوستانه در فلسطین و لبنان همدردی کند.
مارک دیتس، استادیار تاریخ، انتظار دارد ترامپ برخی از کمکها و کمکهای خارجی را کاهش دهد: «دموکراتها عموماً بیشتر برای پروژه های توسعه و جمهوریخواهان برای دفاع هزینه میکنند». دیتس توضیح داد که هریس یک «مداخلهگر» مثل بایدن است که معتقد است رهبری آمریکا در خارج از کشور مورد نیاز است، در حالی که ترامپ تمایل دارد «رویکردی پوپولیستی» اتخاذ کند و از انزواطلبهایی است که معتقدند ایالات متحده به استثنای اسرائیل «نباید زیاد درگیر امور خارجی» باشد.
شان لی، استادیار علوم سیاسی، این باور را تأیید میکند: «ظن من این است که اگر ترامپ در انتخابات پیروز شود، احتمالاً سیاست خارجی ایالات متحده نسبت به حال حاضر کمتر طرفدار اوکراین خواهد بود، در حالی که سیاست خاورمیانه احتمالاً تغییر زیادی نخواهد کرد.” لی استدلال کرد که، علیرغم زبان انسان دوستانه بیشتر در رفتار جو بایدن، دولت بایدن هریس تلاشی برای اجرای قوانین داخلی ایالات متحده و حتی قوانین بشردوستانه بین المللی در غزه انجام نداده است. «اسناد نشان میدهد که دولت بایدن علیه کارشناسان وزارت خارجه خود که دریافتند اسرائیل از کمکهای بشردوستانه به غزه جلوگیری میکند مقابله کرده است تا انتقال تسلیحات به اسرائیل را ادامه دهد.» لی گفت: در دوران ترامپ، وضعیت احتمالا در مورد خاورمیانه بدتر خواهد شد.
برای مثال، اگر ترامپ بر اساس «طرح صلح ۲۰۲۰» خود برای حل مناقشه اسرائیل و فلسطین، الحاق کرانه باختری را به اسراییل تایید کند، تعجبآور نخواهد بود. به همین ترتیب، او افزود: «تا جایی که اکنون فشاری برای اسرائیل وجود دارد که حضور دائمی خود را در غزه حفظ نکند، اگر این موضوع در دولت ترامپ از بین برود، من شوکه نخواهم شد.»
به طور خلاصه، لی معتقد است که «سیاست خارجی خاورمیانه تنها می تواند در یک جهت حرکت کند: جهت حمایت از اسرائیل». و در حالی که دیتس مایل است ایالات متحده از حمایت خود از اسرائیل عقب نشینی کند، او “بدون توجه به اینکه چه کسی برنده می شود، امکان این اتفاق را به این زودی نمی بیند.”
رای آمریکاییان از تبار عرب
پس از درگیریهای جاری در خاورمیانه، بسیاری پیشبینی میکنند که رای اعراب-آمریکایی شکسته خواهد شد. دیتس با به اشتراک گذاشتن اینکه برخی از این آرای اعتراضی ممکن است تغییر کند، گفت: «دولت بایدن هریس بسیاری را از سیاست خود در غزه ناامید کرده است به طوری که تعدادی از مردم به عقب نشینی می پردازند و یا اصلا رای دادن را رد می کنند یا رای شخص ثالث میدهند که عملا به نفع ترامپ خواهد بود.
دیتس افزود: «احساس خیانت و ناشنوایی از طرف هر دو نامزد به ویژه در مورد نسل جوان صادق است. آنها از حمایت دموکرات ها از اسرائیل بسیار ناراحت هستند.» به گفته دیتس، جوانان همچنین به دلیل حمایت افراطی ترامپ از اسرائیل در دوران ریاست جمهوری خود و استفاده مکرر از کلمه “فلسطینی” به عنوان یک توهین، نسبت به اوتردید جدی دارند.
این می تواند مهم باشد زیرا عرب-آمریکایی ها تعداد زیادی از رای دهندگان را در برخی ایالت های نوسانی مانند میشیگان نمایندگی می کنند. دیتس گفت: «من دقیقاً نمیدانم که نظرسنجیها اکنون در میشیگان چیست، اما این یکی از آن ایالتهایی است که این موضوع میتواند باعث تغییر نتیجه انتخابات شود. در سال ۲۰۱۶، ترامپ هیلاری کلینتون را در میشیگان – خانه بیش از ۲۰۰ هزار عرب – تنها با ۱۱ هزار رای شکست داد. دولت بایدن هریس با عدم توجه به این موضوع بسیاری را از سیاست خود در غزه ناامید کرده است.»
رای اعتراضی از طریق جنبشهای ملی مانند رای بیتعهد و یا گذار از هریس که رایدهندگان عرب-آمریکایی را هدف گرفته حائز اهمیت است. بسیاری حمایت خود را به جیل استین، نامزد حزب سبز، و دیگر نامزدهای مستقل یا کاندیداهای حزب ثالث معطوف کرده اند.
سیاست داخلی ایالات متحده
علا الحدیدی، عضو هیئت علمی مرکز مطالعات و تحقیقات آمریکایی شاهزاده الولید در دانشگاه آمریکایی قاهره، اولویت های رای دهندگان فعلی آمریکا را به موارد زیر تقسیم کرد: سیاست خاورمیانه و حقوق بشر، سیاست چین، اقتصاد، مهاجران و محیط زیست.
در حالی که سیاست ها می توانند ثابت باشند، الحدیدی گفت که مراقب نگرش های مختلف بین دو حزب، به ویژه در مورد سیاست خارجی است. آنها رویکردهای بسیار متفاوتی نسبت به منطقه دارند. با این حال، جایگاه خاورمیانه در منافع استراتژیک کلی آمریکا ثابت خواهد ماند.
این به سیاست چینی هر یک از طرفها نیز تسری پیدا میکند: «یکی از معدود مواردی که هر دو طرف در مورد آن توافق دارند این است که ظهور چین یک تهدید است و آنها باید با اتحادهای بزرگ اقتصادی این کشور در خلیج فارس و فراتر از آن رقابت کنند، اگرچه هر نامزد در این موضوع رویکرد خودشان را دارند.»
در داخل کشور، ال حدیدی فکر می کند حقوق بشر یک مسئله بزرگ رای دهندگان خواهد بود. او گفت: «آخرین باری که آمریکا تا این حد قطبی شده بود، در زمان جنگ ویتنام بود که تقریباً همزمان با جنبشهای حقوق مدنی اتفاق افتاد.» امروزه موضوع حقوق بشر از طریق سیاست آمریکا در خاورمیانه، حقوق سقط جنین و مسئله مهاجران آشکار می شود.
ال حدیدی در مورد مهاجرت، ممنوعیت مهاجرت هشت کشور مسلمان توسط ترامپ را یادآور شد. «ما میتوانیم انتظار داشته باشیم که ترامپ در مورد قوانین مهاجرت، چه از آمریکای لاتین و چه از خاورمیانه، سختگیرانهتر عمل کند.» در همین حال، دولت هریس در مورد مهاجرت انعطافپذیرتر خواهد بود و در مورد بحرانهای بشردوستانه، از جمله در امتداد مرز ایالات متحده و مکزیک، این مساله نعیین کننده خواهد بود.
یکی از آخرین مسائلی که باید تماشا کرد، محیط زیست است. ترامپ اکنون شعار معروف خود را برای تشویق افزایش تولید سوختهای فسیلی دارد: «حفاری کن، عزیزم، حفاری کن.» برای دموکراتها، سیاست زیستمحیطی یک معضل است. از یک طرف، آنها نفت ارزان می خواهند، اما از سوی دیگر، آنها می خواهند نفت کمتری تولید شود.
1 Comment
متاسفانه واقع بینانه است. بیان صرف واقعیت تلخ.