«در محکومیت اعدام محمد قبادلو و فرهاد سلیمی»
٭اعدام قتل عمد دولتی ست
این جمله را بزرگان علم و فرهنگ انسانی قبل از ما بارها گفتند و- نوشتند…»
ماهم بارها آن را تکرار کردیم
گفتیم و نوشتیم
به خیابانها آمدیم
به دولتها نامه نوشتیم.
چشم امید به سازمانھای انساندوست،
به مجامع بینالمللی بستیم.
غافل از اینکه، باید با اتکا به خودمان خیابانهای خارج کشور را رها نمی کردیم و از همان ابتدا گرایشات راست افراطی، همراه با عواملین نفوذی را از خود دور می کردیم.
ما فعالین چپ و کمونیست علیه استبداد
با احساس ناامنی که در روح و جسم ما موج میزند نگران هستیم
[ از آمدن صب سحر و-
باز با خبر جوانی سر بر چوبه دار، می ترسیم
حقیقت اینکه امروز ما هنوز به نتیجه مطلوبی نرسیدیم نگرانتر از هر زمان غمگین و نگرانیم…
با این حقیقت که جمهوری اسلامی در ایران پایگاه مردمی ندارد،
فاقد مشروعیت است،
یک حکومت قرون وسطی و از پسماندهای صفویه است، «آدمخوارند» فاقد هر گونه شعورانسانی، با منطق جامعهی امروزی ما بیگانه اند. «آگاهیم»
امروز با اعدام محمد قبادلو و فرهاد سلیمی حکومت اسلامی در یک پیام روشن و خیلی واضح به ما گفت «که ما می کشیم و کوتاه هم نمیایم» ما هم فهمیدیم که سیستم اسلامی وحشتزده از ترس با خوف زوال در اوج جنون وحشتزده جنایت می آفریند.
ضعف ما؟
خطاهای باز دارند جنبش زن زندگی آزادی چه یود
یکی از نقطه ٔضعفهای ما گرایشات راست طرفدار غرب بود. گرایشات راستی که در خارج از کشور بیشتر بدنبال معامله سیاسی بودند تا انقلاب(!)
گرایشات راست واقعا بازدارنده هستند.
با راه انداختن «وکالت» در جنبش ما خیلی ساده تفرقه انداختند. در اعتراضات خارج از کشور با حمله های فیزیکی، با آزار جنسی خواستند دست بالا پیدا کنند.
خطا رفتند. متاسفانه مورد حمایت رسانه های پر قدرت دست راستی بودند…
در دام نقشههای حکومتی افتادن، از هول حلم افتادن در دیگ.
و از پشت به جنبش و انقلاب زن، زندگی، آزادی خنجر زدند…
۲۴ ژانویه ۲۰۲۴ میلادی “شمی صلواتی”