شنبه ۱ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۹:۳۶
امروز مخالفت با اعدام و دفاع از حقّ حیات انسان، مطالبهٔ عمومی جامعهٔ مدنی و نیروهای مترقّی ایران و یکی از محوریترین اهداف مبارزهٔ روزمرهٔ همهٔ ماست. موج تازهٔ صدور و اجرای احکام اعدام، همزمان با بازداشتهای گسترده و دادگاههای غیرعلنی، نشان میدهد بخشی از حاکمیت به جای پاسخگویی به این خواست محوری و حرکت به سوی «همبستگی ملی»، راه انتقام و حذف مخالفان را برگزیده است
در حالی که سلامت زنان پایهای برای سلامت خانواده و نسل آینده است، تصمیمات کلان در ایران اغلب کمترین اولویت را به آن میدهند. توقف ناگهانی واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نمونهای روشن از این وضعیت است؛ واکسنی که میتوانست آیندهای متفاوت برای دختران و زنان ایران رقم بزند، بیصدا از چرخه عرضه کنار گذاشته شد.
تصاویر استخوانهای برجسته و چشمان فرورفته این کودکان، تنها پوسته فاجعه را نشان میدهد؛ عمق آن، خاموششدن آهسته یک نسل است. پزشکان و متخصصان تغذیه هشدار دادهاند: حتی اگر جنگ همین امروز متوقف شود، این کودکان با زخمهای جبرانناپذیر جسمی و ذهنی، تا پایان عمر زندگی خواهند کرد