توافق هسته ای یا برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) میان کشور های ۵+۱ وایران لبخندی را بر لبان ایرانیان نشاند. مردم ایران که سایه ابرهای شوم جنگ و تحریم را در زندگی خویش میدیدند در انتخابات سال ۹۲ به دولتی رای دادند که میدانستند حداقل در این مورد جدی است. تمامی صلح دوستان جهان در استانه روز جهانی صلح شادی خود را از این رویداد مبارک ابراز داشتند. اکنون همه کسانیکه نفس ها را از وحشت برپائی جنگ خانمان سوز دیگری در خاورمیانه در سینه حبس کرده بودند حداقل برای مدتی نفسی براحتی میکشند. ما در این مورد از زحمات تیم دیپلوماتیک ایران قدردانی مینمائیم. اما دولت باید بیاد داشته باشد که حالا مردم منتظر اجرای وعده های دیگری که هنگام انتخابات داده شده بود هستند. شما که صلح در برون را تا حدی محقق نمودید باید توجه داشته باشید که صلح با درون حتی ضروریتر است. چه اگر مردم ناراضی باشند جهانخواران بر این نارضایتی سوار شده و ان میکنند که با کشورهای دیگر خاورمیانه کردند. اقتصادی پویا وشفاف، سرمایه گذاری در امور زیر بنائی چون نفت و گاز بمنظور ایجاد اشتغال و توسعه، رفع بیکاری که عامل بسیاری از فسادها از جمله دروغ، فحشا، ریاکاری، اعتیاد، قاچاق و غیره است، وعده اول اقای روحانی بود. ایجاد فضای غیرامنیتی که متاسفانه بعد امنیتی تشدید شده، ازادی بیان، ازادی احزاب، ازادی های مدنی ورعایت حقوق شهروندی از دیگر وعده های تحقق نیافته است. صلح درون شرط لازم برای حفظ صلح برون است.
اما لبخندهای رضایت از حصول توافق هسته ای با اشک های حاصل از رنج اسیب دیدگان جنگ های خانمان برانداز خاورمیانه محو شدند. سه سال پیش نوشتم دیکتاتوری وسرمایه بزرگ مالی دو لبه یک تیغ هستند. دیکتاتور تظاهرات مسالمت امیز را بر نمی تابد و سرکوب میکند، سرمایه مالی بین المللی به بهانه کمک انسان دوستانه برای غارت کشورها وارد میدان شده و آن میکند که در سوریه، لیبی و کلاً خاورمیانه می بینیم. وقتی کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه دولت بوش پسر اعلام کرد نقشه راه خاورمیانه بزرگ تهیه شده است باید همه منظور را میفهمیدند و از بهانه دادن به سرمایه داران نیولیبرال غربی حذر میکردند. خاورمیانه بزرگ یعنی کشورهای پاره پاره شده متشکل از واحد های ملی کوچکی که دائماً با هم سر ستیز داشته باشند تا فردا امپریالیسم غربی بتواند براحتی انها را غارت نموده، توان مقاومتی در انها نمانده باشد. اما مقاومت ساکت مردم در عراق و افغانستان امریکا و متحدانش را قبل از اجرای کامل نقشه شان وادار به عقب نشینی از این دو کشور کرد بدون انکه از اجرای ان دست بکشند. آنان ترفند جدیدی را بکار گرفتند. استفاده از گروه های مجعول تروریستی! داعش، النصره، جیش الشام و انطور که بارها در اخبار رسانه های غربی گفته شد ۱۹ گروه تروریستی دیگر. جنگی که به نیابت از سرمایه داری غرب با وحشیانه ترین شکل در خاورمیانه در حال انجام است. در لیبی با سرنگونی حکومت معمر قذافی و تقسیم معادن غنی نفت گروه های نیابتی چنان کشور را تقسیم کردند که دیگر دولتی در طرابلس وجود ندارد و کشور به چند قسمت تقسیم شده است اما کمپانی های غربی در بهره برداری از چاه های نفتی مصونیت کامل دارند. در یمن برادر کشی با پیشرفته ترین وسایل علیه مردمی فقیر و بی سلاح ادامه دارد. بی تردید اشتباه های بشار اسد و معمر قذافی در نشنیدن صدای مردم و سرکوب تظاهرات مسالمت امیز مردم عامل مهمی برای بوجود امدن این وضعیت بودند. اما اگر فرصت طلبی سرمایه جهانی نبود خود مردم بهر حال برای رسیدن به انچه میخواستند تلاش میکردند و دیر یا زود به ان میرسیدند. فاجعه انسا نی سرازیر شدن اوارگان سوری، لیبیائی وافغانی وغیره به اروپا چگونه بوجود امد؟ ابعاد فاجعه این وضعیت غیرنظامیان بیگناه بعهده چه کسی است؟ به اشپیگل که سخنگوی طبقه حاکم المان است نگاهی بیندازید: «آیا ننگ یک مقوله سیاسی است؟ آیا در سیاست شرم هم وجود دارد؟ در این صورت سیاست آمریکا در بحران پناهجویان سیاستی است ننگین و باید عرق شرم بر چهره آمریکائیان بنشیند هنگامی که چشمشان به مردگان می افتد، به غرق شدگان و به آنها که در آب خفه شده اند و آمریکا برای نجات آنها دست به هیچ کاری نزده است. آیا آمریکا آنها را چون مسلمان هستند به چنگال مرگ می سپارد؟ این بزرگترین فاجعه پناهجوئی پس از جنگ جهانی دوم است. مسئولیت هیچ کشوری در پیدایش این فاجعه به اندازه ایالات متحده آمریکا نیست. دیر زمانی است که آمریکا دردر منطقه خاورنزدیک قدرتی است ویرانگر (سایت اینده ما)» بنوشته همین روزنامه طبق سند امنیتی پنتاگون که در ماه می ۲۰۱۵ منتشر شد تلویحاً از نقش داعش برای ایجاد کشوری در شرق سوریه استقبال کرد.
تنها راه ناکام گذاشتن نقشه های ویران ساز اتحاد سرمایه داری وحشی مالی بین المللی بسیج افکار عمومی جهان و ایجاد اتحادیه های حامی صلح خواهان جهان برای کنترل این ویرانگری هاست تا از رفتن بشریت بسوی بربریت جلوگیری شود. دولت های خاورمیانه باید از تبعیض های قومیتی، مذهبی و جنسیتی و غیره خود داری نمایند تا مانع ایجاد جنگ های به اصطلاح انسان دوستانه یا نیابتی گردند.
٣۰ شهریور ۱٣۹۴
به نقل از: اخبار روز
