درشبانی اینچنین دور و دراز
با نوید روشن میلاد مهر،
یادگار نیکِ نیکان! می روی.
بس شبان، سرکرده با رؤیای روز،
در دلت امّید فرداها هنوز،
پیشباز صبح رُخشان می روی.
جبهه ی مردم درون خانه ات،
پرچم آن زیور کاشانه ات،
برسرت تصویر پیکان، می روی.
دیرمان و شاد زی، مردم نواز!
پرچم مهرت هماره برفراز،
درشبانی سرد و سوزان، می روی.