منو
جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۲۷
منو
جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۲۷
تاریخ جنبش مشترک ما و تجارب برگرفته از آن، ما را به این باور و عزم راسخ رسانده است که علیرغم تفاوت‌های نظری، رزم مشترک ما و نیروهای ترقی‌خواه میهنمان درمان درد مشترک دیرینۀ مردم را تسهیل و تسریع خواهد کرد.
سردار علی فدوی می گوید “اکنون دشمن ما را تهدید به حمله نمی‌کند و نگران اقدامات ایران درمقابل مستکبرین هستند، دور نیست روزی که ما آمریکا را تهدید به تحریم کنیم!” هیچ معلوم نیست آقای سردار فدوی سهامدار کدام یک از هلدینگ های رانت خوار سپاه پاسداران است که نە معنی فقر و گرسنگی را فهمیده است و نە از فروش فوری کلیه که روی صدها برگ آگهی به در و دیوار ام القرای اسلامی چسبیده خبری دارد، و نە از کارتن خوابی و گورخوابی و پشت بام خوابی و این روزها ازاتوبوس خوابی چیزی شنیده است.
جمهوری اسلامی از همان اوائل بە قدرت رسیدن، بسیار ادعای استقلال داشت. نظام اسلامی بر خلاف شاه، کە بویژە در سالهای اواخر حکومت خود در تلاش بود از استراتژی موازنە مثبت در سیاست خارجی بهرە ببرد، دست بە دامان موازنە منفی شد. شعار نە شرقی نە غربی کە بر در وزارت خارجە نصب شدە و همیشە ورد زبان مسئولان نظام است، مصداق بارز این استراتژی سیاسی در حوزە خارجی است. در واقع، جمهوری اسلامی یعنی نظامی کە نە شرقی است و نە غربی. نفی کردن، آن طریق و نگاهی است کە این نظام اثبات خود را بر آن بنا نهادەاست.
مردم ایران تنها به دنبال صلح و تعامل و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز با تمام کشورهای جهان‌اند. انتظار مردم ما در وهلۀ اول از جمهوری اسلامی است که پای ایران را به جنگی نابرابر و شوم نکشاند مردم ما و مردم جنگ‌زده و بحران زدۀ منطقه، به ویژه غزه و لبنان، از سازمان ملل متحد نیز انتظار دارند که همۀ توان و امکاناتش را برای متوقف کردن اسراییل در تداوم و تعمق جنگ و در اولین مرحله برقراری فوری آتش‌بس به کار گیرد.
در مدلی که مارکس جوان ترسیم می‌کند، «آزادی فردی» با «همبستگی اجتماعی» گره می‌خورد. در این‌جا احترام و عشق انسان‌ها به یکدیگر و رابطه‌ی متقابل آنان، پایه‌ی روابط اجتماعی است و نه تلاش برای غارت آن دیگری. پس «آزادی اجتماعی» با تحول و تغییرات بنیادین در سیستم اقتصادیِ سرمایه‌داری، می‌تواند متحقق شود. در طرح مارکس برای آینده، قرار آن بود که برای از بین بردن شرهای سرمایه‌داری، جامعه‌ای بسازیم که درآن، اعضای جامعه، مکمل یکدیگر باشند و با یکدیگر به‌عنوان افرادی با حقوق برابر، رفتار کنند.
در تمدن‌های باستانی، مانند راه‌های تجاری جاده ابریشم یا مسیرهای دریایی در دریای مدیترانه، اهمیت این مسیرها مشخص بود. در دوران مدرن، نقش استراتژیک این راه‌ها پیچیده‌تر شده و ابعاد اقتصادی، سیاسی و نظامی را نیز دربر گرفته است. امروز نیز، جنگ‌ها و رقابت‌های ژئوپلیتیک در بسیاری از مناطق جهان ناشی از تلاش برای کنترل مسیرهای کلیدی مواصلاتی است،
دو تغییر عمده طی چند دهه گذشته در امریکا رخ داده و همچنان در حال گسترش است. تغییر اول موضوع برهم خوردن توازن قدرت اقتصادی بین امریکا با بقیه جهان و کاهش هژمونی آن است. تغییر دوم تمرکز سرسام آور ثروت در دست ثروتمندترین کلان سرمایه داری امریکایی و تاثیر فاحش این تمرکز در کنترل نهاد رئیس جمهوری در امریکاست.
بیانیه آنچنان که از یک مجمع سنتی دینی نمیتوان انتظار دیگری هم داشت، محافظه‌کارانه است. اما، با توجه به جایگاه این مجمع، هم‌صدایی، هرچند محافظه‌کارانه، آن با مردم و به‌ویژه زنان کشورمان یک امر مثبت است.
می‌گویم «…کرم خراط! به جانِ باغ افتاده … هیچ یک از گلابی‌ها (شاه میوه) قابل خوردن نیست. سیب‌ها کرمو شده … آلبالو و گیلاس مزه تلخی دارن … گل‌ها زود پَر پَر می‌شن …»
من جنگ را دیده‌ام. من دیده‌ام مردمانی را که هفتاد کیلومتر به‌دور از شهر به جست‌وجوی آب، به‌ما رسیده بودند. و دیدم یزید را که آب بر آن‌ها بست. من جنگ را دیده‌ام. من دیده‌ام زنی را در بیابان‌های خشک، بی ریالی در مشت؛ راه می‌جست. به‌جایی که نمی‌دانست کجاست.
ما ضمن محکوم کردن تجاوز اسراییل به خاک میهنمان، بر این باوریم که حملات متقابل منقطع می‌تواند به جنگی فراگیر میان دو کشور تبدیل شود. مردم ما که در شرایط بسیار سخت و بحرانی زندگی کرده و تحت فشار تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی آمریکا و سیاست‌های اقتصادی فسادآلود و مخرب تاکنونی جمهوری اسلامی هر روز سفرهٔ خود را خالی‌تر از روز پیش می‌بینند، اصلی‌ترین قربانیان چنین جنگی خواهند بود.
به یاد هزاران فرزند جانباختۀ مردم گرد هم میآییم و از جنبش دادخواهی، خشونتپرهیزی و صلحطلبی این جنبش سخن خواهیم گفت.
ما ضمن محکوم کردن تجاوز اسراییل به خاک میهنمان، بر این باوریم که حملات متقابل منقطع می‌تواند به جنگی فراگیر میان دو کشور تبدیل شود. مردم ما که در شرایط بسیار سخت و بحرانی زندگی کرده و تحت فشار تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی آمریکا و سیاست‌های اقتصادی فسادآلود و مخرب تاکنونی جمهوری اسلامی هر روز سفرهٔ خود را خالی‌تر از روز پیش می‌بینند، اصلی‌ترین قربانیان چنین جنگی خواهند بود.
