در آستانه سی و دومین سالگرد انقلاب ۵٧ و سالروز قیام شکوهمند ٢٢ بهمن، خیزش تازه ای شمال افریقا و خاورمیانه را در برگرفته و لرزه بر اندام دیکتاتورها و سرکوبگران آزادی اندیشه و بیان انداخته و نویدهای تازه ای را سر داده است.
سالها سانسور و خفقان و سرکوب مردمی که در محروم ترین مناطق جهان کنونی در آفریقا و خاورمیانه اسیر دست چپاولگران ثروت¬های عمومی و آزادی کشان حرفه ای بوده اند، اکنون لحظه ای تاریخی را پدید آورده است که می¬تواند سرنوشت تازه ای برای این منطقه و به طبع آن برای مجموع جهان پیرامونی و ستم دیده به بار آورد.
این خیزش تازه، نوید برقراری آزادی را می دهد. زبان گشودگی محصول آن خواهد بود و مردم می¬توانند در پی آن، حق خود را تا رسیدن به جامعه ای ایده آل، بدون فقر، ستم و آزادی کشی بیان کنند و در پی بنای دنیای بهتر برآیند.
رژیم های سرکوبگر مصر و تونس و دیگر دیکتاتورهای منطقه اما نمی خواهند با آسانی از سر راه آزادی مردم کنار بروند و در راستای سماجت خود برای سلطه و چپاول، تاکنون خون بسیاری از آزادی خواهان و مردم زحمت کش و کارگر و گرسنه را بر زمین ریخته اند و همچنان می ریزند.
در این میان، حاکمان تبه کار جمهوری اسلامی نیز که سال ها کشته اند و سرکوب کرده اند، می کوشند که در آستانه ٢٢ بهمن، با سانسور، خفقان، زندان و شکنجه و اعدام که ابعاد بی مانند و وحشتناکی به خود گرفته خود را از هرگونه نتایج این خیزشهای تازه دور نگه دارند. در واقع، سردمداران جمهوری اسلامی، با اجرای سیاست های سرکوب گرانه و شدت دادن به اعدام ها نشان می دهند از سرایت این موج تازه مبارزاتی به ایران بر خود لرزیده¬اند. آنان می کوشند تا با تحریف رویدادها و وارونه وانمودن آنها، این خیزش ها را اسلامی و در راستای برپایی رژیمی از قماش خود وانمود کنند.
اما چه زیباست پاسخ مردم این منطقه به جمهوری اسلامی که انقلاب شان از قماش جمهوری اسلامی نیست و از ترس همین واکنش مردمی هم هست که همپالگی های سردمداران جمهوری اسلامی در مصر، حتی از همخوان و همگون شناخته شدن خود با جمهوری اسلامی به هراس می¬افتند و پاسخ مخالف و درشت به رهبر جنایتکاران رژیم جمهوری اسلامی می دهند. زیرا، افسانه جمهوری اسلامی، حتی برای اسلام گرایان منطقه نیز از میان رفته است. سال¬ها سرکوب، آزادی کشی و بی حقوقی همه جانبه زنان، کارگران، دانشجویان، روشنفکران، هنرمندان مردمی و دیگر اقشار مردم ایران، سالها اعدام، زندان و شکنجه و خفقان و سانسور، مردم را در تمام این منطقه از حاکمیت اسلامی روگردان کرده و پیام تازه ای در راستای آزادی اندیشه و بیان در داده است.
در آستانه ٢٢ بهمن و در چشم انداز موج خیزش تازه در این منطقه، پایان سرکوب اندیشه و بیان در جمهوری اسلامی نیز فرارسیده است.
کانون نویسندگان ایران در تبعید
٢٢ بهمن ١٣٨٩
