بودجه سال ۱۴۰۲ با سی و پنج روز تاخیر به مجلس داده شد. در ظاهر امر بودجه تلاش دارد تا تورم زا نباشد، به رشد اقتصادی کشور کمک بکند، و بالاخره در مسیر تامین رفاه عمومی بوده باشد. حالا ببینیم تا چه اندازه در مسیر رسیدن به این اهداف موفق خواهد بود. در مورد بودجه باید به این امر مهم نیز تاکید نمود که بودجه ای که بر روی کاغذ نوشته میشود، یقینا با آنچه که در عمل پیش خواهد رفت تفاوت قابل توجهی خواهد داشت. در این مورد باید به تجربه عملیاتی بودجه های قبلی توجه نموده و آموخته های خود از آنها را در تحلیل بودجه سال ۱۴۰۲ منظور نمود.

ایران کشوری است کە بعلت فضای عمومی سیاست، هیچ گونە مالکیتی چە از نوع دولتی و چە از نوع خصوصی آن، متاسفانە نمی توانند جوابگو باشند. در کشوری کە همە، مالکیت واحدهای تولیدی را بە هم پاس می دهند، و هیچ سرمایەداری، چە از نوع دولتی و چە از نوع خصوصی آن قادر بە راەاندازی تولید نیستند، امر فن اقتصاد در کلیت خود بە زیر سئوال رفتەاست.

یکی از اقدامات اصلاحی اقتصادی بعد از بحران کلان مالی جهان سرمایه داری به سالهای ۱۹۲۸-۱۹۲۹، تصویب لایحه گلاس ، استیگل در آمریکا بود که به سال ۱۹۳۲ به تصویب رسید. به موجب این لایحه، اندوخته های پس انداز بانکی مردم عادی، باید در حساب جداگانه ای از دیگر حساب های سرمایه گذاری آنها نگه داری گردد، تا در شرایط پیش آمدن بحران های مالی، اندوخته های پس انداز مردم عادی سالم در حساب های بانکی آنها مانده و از ضربات بحران مصون باشند. این لایحه از آن نظر مهم بود، که در زمان بحران نامبرده، مردم به بانک ها هجوم می آوردند، و بانک ها بخاطر زیان های ناشی از بحران، پول در صندوق های خود نداشتند تا سپرده های مردم را پرداخت نمایند.

در مطالعه و مرور وجدان تاریخی، امرها و مجموعه هایی پدید آمده اند که ذکر آن خالی از لطف نیست. در این ‌جا، خاطر نشان می ‌کنم که، در دنیای معاصر، در جامعه ‌ها، شبکه ‌های تارعنکبوتی که از روابط شخصی قدرت پدید آمده‌ اند، نهادهای سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و آموزشی و هنری و فرهنگی و... را مهار می‌‌ کنند: در ایران، از مشروطیت تا سقوط پهلوی ‌ها، نخست وزیر ها از ۲۴ خانواده بوده ‌اند. با سقوط سلسله قاجار، خانواده پهلوی در تار عنکبوت روابط قدرت خانواده ‌های حاکم جذب شد. پیش از نهضت ملی ایران، ایران را کشوری می ‌خواندند که ۱۰۰۰ فامیل برآن حکومت می‌ کرد.