آقای ثابتی زندان‌های قصر، اوین، قزل‌حصار و زندان نوبنیاد گوهردشت را این جنایتکاران نساختند، این میراث شما بود که برای جانشینان «شایسته‌تر» از خود بر جای گذاشتید. دستگاه آپولو نیز هدیه‌ای از جانب شما برای سربازان گمنام امام زمان بود. رئیس شما آقای فردوست ساواک جمهوری اسلامی را سامان بخشید و شیوه‌های مقابله و سرکوب و زندانبانی را به اینان آموخت.

به انتظار تو نه منتظر، که بال و پر گشوده ام

بدون به راه انداختن این جنگ ها، امپریالیسم جهانی و در راس آنها امپریالیسم آمریکا نه تنها نمی تواند اقتصاد خویش را از مرگ حتمی نجات دهد، نه فقط قادر نیست نقش سلطه جهانی دلار را حفظ نماید، بلکه قادر نخواهد بود بر کسری بودجه های سالانه خود غالب آمده و بدهکاری های جهانی خویش را هم به همان بانک های خود ساخته خویش نیز پرداخت نماید.

پانزده سال پیش در آبان سال ۱۳۸۷ کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه‌ای روز ۱۳ آذر را به یاد دو جان‌باخته‌ی راه آزادی اندیشه و بیان، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، روز مبارزه با سانسور نامید و از همه‌ی افراد و تشکل‌های فعال در عرصه‌های مختلف اجتماعی خواست که این روز را به رسمیت بشناسند و از آن حمایت کنند.

در مزرعه ی زیتون نفت و گاز پیدا شده!

به طور کل این استنباط در جامعه شکل گرفته که حاکمیت در ایران  بخش های عمده مردم و جامعه مدنی را در سرنوشت خود مشارکت نمی دهد. تعامل دو- طرفه بین حاکمیت و مردم، دچار  مشکلاتی است. اگر فرصت برای مشارکت مردمی ایجاد نشود، طبیعتا احساس تعلق از بین رفته و باعث سرخوردگی وسیع ، بیگانگی، حتی ضدیت با حاکمیت در بعضی اقشار جامعه می شود.

پرویزثابتی همان «مقام امنیتی» معروف رژیم سابق و از مسئولان اصلی ساواک و همه کاره اداره سوم، پس از چندین دهه خود را آفتابی کرده و به روی صحنه آمده است و با وقاحت بی مانندی منکر هرگونه شکنجه شده و مدعی است که رؤسای ساواک زدن حتی یک سیلی به گوش افراد دستگیر شده و تحت بازجوئی را ممنوع اعلام کرده بودند ...