



































































































































































































ماگه رحمانی در سال ۱۹۴۲ کتابی به نام «پرده نشینان سخنگو» نوشت و به نشر سپرد. ولی زمان هنگامه برپا کرد و بلاثر خانهنشین گردید و دستش از کار گرفته شد. ولی ماگهخانم دست از فعالیتهای سیاسی و مبارزاتش هرگز برنداشت و در زمان خانهنشینی وی، اکثرا از شخصیتهای که آغشته به کارهای سیاست بودند، به دیدن او میرفتند و با وی پیوسته ملافاتها داشتند.


دولت اسلامی با جانمایه خونریزی، آتشافروزی و ویرانگری آغاز به کار کرد و خودخواهیها و دوام جنگهای خانمانسوز میان گروهی، هستی مادی و معنوی یک سرزمین تاریخی را به کام خود فرو برد؛ تا اینکه جنگجویانطلب در نقش اجیران مزدبگیر، افغانستان را به پرتگاه نیستی رسانیدند.
از همان لحظهی نشستن گروههای جنگی تنظیمیبر بر اورنگ قدرت، مردم ستمدیدهی افغانستان به دشوار ترین، مصیبتبارترین و غمانگیزترین گردشگاه زندگی خود پا نهادند و واپسگرایی بر دانش، سیاست، اقتصاد،ادب، هنر، فرهنگ و فعالیتهای اجتماعی سودمند، حاکم گردیدند تا اینکه آمریکا، انگلس، پاکستان و عربستان در همدستی با متحدان خویش، از میان فرمانهان و جنگجویان تنظیمهای جهادی، دهشتافکنانطلب را سروسامان دادند و به میدانهای جنگ گسیل کردند تا جنگ و خونریزی و ویرانگری شکل خشنتری را به خود بگیرد.


آغاز جنگ و حماسه مقاومت خرمشهر: مصاحبه نشریه کار با اکبر دوستدار
خبر حمله عراق را در واقع ما با مشاهده بمباران اهواز و آبادان دریافت کردیم. هواپیماهای عراقی در همان ساعات اول، بسیاری از شهرهای خوزستان و جمعاً ده شهر کشور را بمباران کردند. البته هدف مقدم و اصلی آنها تسخیر برق آسای خرمشهر توسط نیروی زمینی بود که در نزدیکی مرز عراق قرار داشت. از قرار و طبق نقشه جنگی صدام، آبادان، اهواز، دزفول و سوسنگرد اهداف بعدی آنان بودند. ۱۲ لشکر زرهی عراق با همه تجهیزات بسوی خرمشهر سرازیر شده بودند.

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.
شرایط کار پیک های تحویل غذا بسیار بد است!
کمی پس از اینکه اسد به عنوان یک پیک تمام وقت تحویل غذا، در واشنگتن دی سی شروع به کار کرد، حین کار توسط یک ماشین مورد صدمه قرار گرفت. دوچرخه الکتریکی که او برای کار تحویل غذا خریداری کرده بود، آسیب دیده ولی هنوز کار میکرد. وقتی اسد با شرکت ارسال کالا تماس گرفت تا آنها را از حادثه مطلع کند، شرکت از او خواست که به کارش ادامه داده و غذایی که حمل می کرد را تحویل مشتری بدهد …
یک سال پس از آغاز جنبش “زن، زندگی آزادی” − تلاشی برای تحلیل وضعیت
هم در پیشروی و هم در توقف نسبیِ جنبش چه منطقی عمل میکند؟ این گفتار ویدئویی به این پرسش میپردازد. نکتهای که در اثبات آن میکوشد وجود یک انسداد دوگانه است، هم در سوی جامعه، هم در سوی رژیم.
بازگشایی مدارس و دانشگاهها و فشار بر معلمان مدارس و استادان دانشگاهها و دانشجویان!
صدور احکام پرشمار «تعلیق از تحصیل»، «تبعید و انتقال اجباری» و «اخراج» برای دانشجویان معترض، «لغو مجوز و منع فعالیت شماری از تشکلهای دانشجویی» و موج اخراج دهها استاد و اعضای هیات علمی از جمله اقدامات … دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی و مدیران دانشگاهها علیه اعتراضات دانشگاهیان است.
افزایش ترک تحصیل در کشور
مدام بر تعداد کودکانی که یا پا به مدرسه نمیگذارند یا ترک تحصیل میکنند افزوده میشود. آنان نیز به جمع کثیر کودکان کار میپیوندند.
فرزندان ایران، این گلهای خندان
باری با همهٔ این دردها و آلام ما به این نوباوگان باهوش و مبتکر که سازندهٔ آیندهٔ زیبا و معطر ایران رنگارنگند، باورمندیم و بیش از حد امیدواریم و مطمئنیم که با فداکاری و ایثار والدینی که با «دلی خونین، لبی خندان» و آغوشی گشاده در مقابل فرزندانشان دارند، روزهای بسیار شادابی را پیش رو داریم و همچنین با پیوستگی و تمرکز بر خواستهای بر حق، کودکان و نوجوانان میهنمان در جهان کاملاً متفاوت آینده نقشهای مثبتی بر عهده خواهند گرفت.

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.