




































































































































































































ماگه رحمانی در سال ۱۹۴۲ کتابی به نام «پرده نشینان سخنگو» نوشت و به نشر سپرد. ولی زمان هنگامه برپا کرد و بلاثر خانهنشین گردید و دستش از کار گرفته شد. ولی ماگهخانم دست از فعالیتهای سیاسی و مبارزاتش هرگز برنداشت و در زمان خانهنشینی وی، اکثرا از شخصیتهای که آغشته به کارهای سیاست بودند، به دیدن او میرفتند و با وی پیوسته ملافاتها داشتند.


دولت اسلامی با جانمایه خونریزی، آتشافروزی و ویرانگری آغاز به کار کرد و خودخواهیها و دوام جنگهای خانمانسوز میان گروهی، هستی مادی و معنوی یک سرزمین تاریخی را به کام خود فرو برد؛ تا اینکه جنگجویانطلب در نقش اجیران مزدبگیر، افغانستان را به پرتگاه نیستی رسانیدند.
از همان لحظهی نشستن گروههای جنگی تنظیمیبر بر اورنگ قدرت، مردم ستمدیدهی افغانستان به دشوار ترین، مصیبتبارترین و غمانگیزترین گردشگاه زندگی خود پا نهادند و واپسگرایی بر دانش، سیاست، اقتصاد،ادب، هنر، فرهنگ و فعالیتهای اجتماعی سودمند، حاکم گردیدند تا اینکه آمریکا، انگلس، پاکستان و عربستان در همدستی با متحدان خویش، از میان فرمانهان و جنگجویان تنظیمهای جهادی، دهشتافکنانطلب را سروسامان دادند و به میدانهای جنگ گسیل کردند تا جنگ و خونریزی و ویرانگری شکل خشنتری را به خود بگیرد.


آغاز جنگ و حماسه مقاومت خرمشهر: مصاحبه نشریه کار با اکبر دوستدار
خبر حمله عراق را در واقع ما با مشاهده بمباران اهواز و آبادان دریافت کردیم. هواپیماهای عراقی در همان ساعات اول، بسیاری از شهرهای خوزستان و جمعاً ده شهر کشور را بمباران کردند. البته هدف مقدم و اصلی آنها تسخیر برق آسای خرمشهر توسط نیروی زمینی بود که در نزدیکی مرز عراق قرار داشت. از قرار و طبق نقشه جنگی صدام، آبادان، اهواز، دزفول و سوسنگرد اهداف بعدی آنان بودند. ۱۲ لشکر زرهی عراق با همه تجهیزات بسوی خرمشهر سرازیر شده بودند.

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.
صدور حکم زندان و شلاق برای ۱۷ کارگر فولاد اهواز
جمهوری اسلامی همدست و یاور سرمایهداران است و کارگران متمردی را که ابتداییترین حقوق خودشان را طلب میکنند مجازات میکند تا امنیت سرمایه تامین شود.
لایحهی «عفاف و حجاب»؛ سرکوب زنان، سلب زندگی، انکار آزادی
سرانجام در روزهای اخیر درست چند روز پس از سالگرد جنبش آزادیخواهانهی مردم در شهریور ۱۴۰۱ نمایندگان مجلس شورای اسلامی لایحهی «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» را تصویب کردند و به شورای نگهبان فرستادند. این لایحه که در ۵ فصل و ۷۱ ماده تنظیم شده، ۱۲ وزارتخانه، ۶ سازمان و بسیاری از نهادها و «ستاد»های دیگر را به صف میکند تا «سبک زندگی اسلامی خانوادهمحور» و «فرهنگ عفاف و حجاب» را «تبیین» و حاکم کنند…
هر ماده و تبصرهی این لایحه ناقض اساسیترین حقوق مردم است
بعد از نیجر آینده فرانسه در ساحل به کشور چاد وابسته است
جمع آوری و خلاصه مصاحبه پیر شالیه (Pierre Challier) با نیاگال باگایوکو، (Bagayoko Niagale)، متخصص سیاستهای بینالمللی امنیت و رفرم سیستمهای امنیتی در غرب آفریقا.
شب را نهایتی است!
آنها مسلما از خود سئوال می کنند، تا کی این تحقیر و تبدیل شدن به چماق حکومت و سپر بلای آن ها شدن ادامه خواهد یافت؟ چه وقت از دست این نابکاران خلاص خواهند شد؟ سوالاتی که روزانه تکرار می شوند و با اوج گیری نا کار آمدی حکومت، فشارهای اقتصادی بیشتر بر مردم، افزونی حرص و طمع روزافزون حکومتیان یک دست شده برای چپاول، بر ملا شدن بیشتر فساد حاکم بر دستگاه حکومتی و فرماندهان نظامی حلقه های بالای حکومتی که دست در چپاول و سرکوب مردم دارند بیشتر خواهد شد.
ریشه در خاک
پیرمرد جَلدی خود را به بالای درخت رساند. تر و فرز و به یکباره… با صدایی گرفته گفت: «فکر نمیکردم اینقدر ناشیانه گردو پایین کنی! مجبورم خودم این کار را انجام دهم! تمرکز نداری! ذهنت درگیر چیزهای دیگهست!…» با چوبِ بلندی که همراهش بود به سرشاخههای درخت میزد. و چه محکم!… چندی نگذشت که سطح زمین پر از گردو شد.

جنبش زن زندگی آزادی، به مثابه جنبش علیه سلطه و استبداد
یک سال از روزهایی که زنان به اعتراض به قتل حکومتی مهسا “ژینا” روسری های خود را بعنوان نماد و سمبل اقتدار جمهوری اسلامی به آتش کشیده و با شعار “زن، زندگی، آزادی” همبستگی عمیق جهانیان را بخود جلب کردند، گذشت. جنبشی که در یک سال گذشته شاهدش بودیم، یکباره آغاز نشده و پیش زمینه های آن به سال های سال قبل به خصوص بعد از انقلاب ۵۷ بر میگردد.