زمینهٔ این تحلیل به پیچیدگی اوضاع منطقه غرب آسیا و تضاد منافع بازیگران اصلی در سوریه بازمی‌گردد. از زمان مداخلهٔ روسیه در جنگ سوریه و شکست گستردهٔ گروه‌های تروریستی در میادین کلیدی مانند حلب و دیرالزور، محور مقاومت به موقعیتی استراتژیک دست یافته است. در مقابل، ایالات متحده و متحدانش تلاش می‌کنند تا از طریق اقدامات نیابتی، مانند حمایت از گروه‌هایی نظیر هیئت تحریرالشام (HTS)، و از طریق ایجاد جنگ روانی و راهبردهای دیپلماتیک این معادلات را تغییر دهند. از سوی دیگر، ترکیه نیز به‌عنوان بازیگری مستقل، با سیاست‌های دوگانهٔ خود میان همکاری با ناتو و مذاکرات با روسیه و ایران، بر پیچیدگی این بحران افزوده است.