زنان ایران هرگز اجازه ندادند سرنوشت‌شان به دست حکومت مستبد دینی و قوانین ناعادلانه و ارتجاعی آن سپرده شود و از همان آغاز استقرار حکومت اسلامی در همۀ عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و مدنی, مقابله، ایستادگی و مبارزه‌ای سخت، خونین و همه‌جانبه را با استبداد و ارتجاع آغاز کردند و با پایداری در این مبارزه، با دست زدن به صدها ابتکار و خلّاقیت ناشی از اراده‌شان در جست‌وجوی راه تن ندادن به این قوانین واپس‌گرایانه و منش خشن و غیرانسانی حکومت اسلامی برآمدند.
ضروریست که ، احزاب وگروه‌های سیاسی و نهاد‌های حقوق بشری درخارج ازکشور، با مراجعه به مجامع بین‌المللی، احزاب خارجی وسازمان‌های مدافع حقوق شهروندی از آنان بخواهند بە حکومت فشار بیاورند تا حق انتخاب کردن و انتخاب شدن آزادانە شهروندان ایرانی را کە جز بدیهی ترین حقوق شهر وندی است رعایت کنند وبە مردم اجازە دهند تا خودشان هر کە را می خواهند انتخاب کنند.
اینک که مافیای نظامی-امنیتی با تدارک نقشه از پیش تعیین شده، کودتای شوم خود را انجام داده و مردم را پیشاپیش از انتخاب کاندیدا‌های مورد اعتمادشان محروم نموده و کشور را در معرض فروپاشی و خطر جنگ قرار داده است، بر همهٔ دلسوزان مردم و کشور، آزادیخواهان و مسئولین کنده شده و ناراضی از حکومت پادگانی-امنیتی است که بیش از هر زمان دیگر در راه اتّحاد، همبستگی و اجماع حداکثری با یک راه حل مشترک و همگانی بکوشند.
به عنوان یکی از این اعضا و به عنوان یک فعال چپ در عرصه مسائل ایران که در اتحاد چپ منطقه خود نیز فعال هستم، از شورای مرکزی سازمان و بویژه کمیسیون بین الملل آن انتظار دارم که در این زمینه فعال گردد. چه در زمینه تحلیل و پیش بینی شرایط قبل و بعد از انتخابات، و چه در زمینه اتخاذ موضع نسبت به حمایت از حزب یا احزاب معین سیاسی.
